Perr, je hebt tijdens Lille-uit een goede wedstrijd gespeeld. Hoe kijk je erop terug?
“Ik ben blij dat het zo is gegaan, maar ik wil elke week op dit niveau spelen en mezelf iedere week laten zien. Ik had wat extra spanning, rondom andere wedstrijden is dat echt minder, maar ik ben blij en opgelucht hoe het is gegaan.”

Je deelde op de achterlijn een schouderduw uit aan Jonathan Ikone, waardoor je een persoonlijk duel won. Hoe belangrijk was dat moment?
“Het voelt heerlijk. Dit is wat de club van mij verwacht, net als de trainer en mijn teamgenoten. Zo'n actie brengt je vertrouwen, zeker als het lukt. Ik moet stappen maken om meedogenlozer te worden en zo'n actie helpt daarbij. Ik kan ermee verder.”

Nog los van het fysieke duel kwam het ook op snelheid aan!
“Ja, ook daar heb ik afgelopen jaar veel stappen in gemaakt. Ik ben fysiek sterker geworden en heb ook aan mijn snelheid gewerkt. Ik heb bijna geen overtreding nodig gehad en daar ben ik blij mee. Soms moet je een overtreding maken, maar tegen Lille hoefde het niet.”

Je stond centraal achterin, samen met Lisandro Martínez. Jullie vormden tijdens de voorronde ook al enkele keren een koppel, maar daarna niet meer. Hoe kun je een goed blok vormen als jij op de bank zit en Martínez zijn wedstrijden op het middenveld speelt?
“De communicatie ging wat lastig, ook al roepen we allebei in het Engels. Toch stond volgens mij de restverdediging altijd goed. Het is bij iedereen bekend wat de tactiek is en wat je van elkaar mag verwachten. Dit betekent niet dat alles ook negentig minuten lang goed gaat, er ging ook wel eens iets mis, maar dat ligt niet puur aan ons. Het belangrijkste is dat we tegen Paok Saloniki nog compleet de weg kwijtraakten en nu veel stabieler waren. Dat zijn stappen die we samen hebben gemaakt.”

Hoe moet het nu verder met jou?
“Het wordt voor mij afwachten welke keuzes de trainer maakt. Het ligt bij hem, maar ik ben heel blij met deze wedstrijd en hoop deze lijn door te trekken. Of ik het de trainer dankzij Lille-uit moeilijker heb gemaakt? Ja, zeker. De trainer zei dat het allemaal dicht bij elkaar ligt en ik heb aangetoond dat ik ook dit soort wedstrijden aankan.”

Tenslotte, voelt het nog raar om niets te kunnen vieren? Zelfs met tien punten op zak is er nog niets zeker...
“Het is de realiteit en we moeten het over twee weken thuis afmaken.”