En leeg bleef het uitvak destijds. Heel erg leeg. Het voelde als onrecht, zoals er wel meer onrechtvaardig voelde tijdens de krankzinnige wedstrijd die Chelsea en Ajax niet veel later op de mat legden. Zelden zagen we zo'n bizar wedstrijdverloop.

Er waren destijds zeker Ajaxsupporters aanwezig in het stadion. Zij zaten verstopt tussen de Engelsen. Het merendeel van de aanhang zocht elkaar echter op in pubs. Daar werd gezongen, gesprongen en gek gedaan.

Het was sowieso ronduit gek een Europese awayday buiten het stadion te beleven. Bijna kocht ik die middag nog een kaart. Op Leicester Square hingen fluorescerend gele bordjes met de tekst ‘Tickets Chelsea - Ajax’. Navraag leerde dat je een slordige honderdvijftig Britse pond moest neertellen.

Heel even was er twijfel, maar de keuze viel toch op kijken in de kroeg. Gedeelde smart is immers halve smart. Zo’n drie uur voor de aftrap kwamen we aan bij de Hems Dutch Café Bar. Het stond al ramvol Ajacieden. We maakten ons eigen uitvak wel.

De trots op Ajax overwon in Londen vrijwel elke andere emotie.

De sfeer was ronduit goed. Nummers van André Hazes klonken, evenals de glazen bier. Een Amsterdamse vlag hing voor het raam en de hele boel werd bestickerd. Mijn stad klonk uit vele kelen en het clublied schalde door de tent. Borden met frikadellen werden goed aangenomen en de tijd ging plots snel. Voor we het wisten, klonk de Champions Leaguehymne.

Tijdens de krankzinnige wedstrijd juichten we, sprongen we en zongen we. Voor Ajax Amsterdam. De eensgezindheid was groot. We raakten uitzinnig van het zinderende spel van ons cluppie en werden uiteindelijk ronduit chagrijnig en boos van de beslissingen van die rare Gianluca Rocchi… Hoe kon dit nou allemaal?

Na het laatste fluitsignaal stond er een 4-4-eindstand op het scorebord. De tv-schermen gingen vrij snel op zwart. De kroeg werd schoongeveegd. Napraten deden we in een pub verderop. Ook hier stroomde de hele toko al snel vol Ajacieden. Niemand raakte uitgesproken over de wedstrijd die we even ervoor met open mond zagen.

De teleurstelling was groot. De woede eveneens. Maar wie ik toen ook sprak, de trots op Ajax overwon in Londen vrijwel elke andere emotie. De wijze waarop Ajax zich presenteerde voor de arbitrale dwalingen van Rocchi, was buitengewoon.

Er zijn woensdag wel ‘gewoon’ 2185 Ajaxsupporters welkom in het uitverkochte uitvak van Stamford Bridge. Zo’n gestoorde wedstrijd als in 2019 verwachten we op voorhand uiteraard niet, maar het is wel mooi het stadion van Chelsea ditmaal te kunnen afvinken.

En de pubs? Die worden evengoed wel bezocht.

Aanbevolen

Duncan Stutterheim (ID&T): van F-side tot eigen shirt van Ajax