In een skilift in het Oostenrijkse Saalbach Hinterglemm vroeg een medewintersporter uit Engeland waar ik vandaan kwam. Het antwoord ‘Amsterdam’ deed een glimlach op zijn gezicht verschijnen. Er volgde direct een passievol betoog over Ajax. Nee, ik had de beste man niet eens verteld dat ik bij SV Ajax werk, maar Mokum staat bij veel buitenlandse voetballiefhebbers simpelweg nog altijd synoniem aan onze mooie club.

Het duurde niet lang voordat de namen van Johan Cruijff en Marco van Basten vielen, maar ook over Dusan Tadic en Antony sprak mijn liftcompagnon vol bewondering. Natuurlijk was hij geïnteresseerd in de ontwikkelingen rondom Ajax, zo benadrukte hij. De club gooide in de afgelopen jaren hoge ogen in de Champions League en hij had het gevoel dat de talentvolle Ajacieden zo van de lopende band kwamen rollen.

Dat maakt over de grens nog altijd indruk en zorgde bij mij voor een realisatiemoment. Ieder jaar wanneer de transferzomer in aantocht is, maak ik mij weer lichte zorgen. Kunnen we volgend seizoen wel weer een hoog niveau aantikken? Dit jaar is dat niet anders. Sterker nog, hoe het ‘nieuwe Ajax’ eruit komt te zien, is echt nog een open vraag.

Het vertrek van Andre Onana, Noussair Mazraoui, Nico Tagliafico en Ryan Gravenberch lijkt zo goed als zeker, terwijl de toekomst van veel andere spelers nog onduidelijk is. Hetzelfde geldt voor trainer Erik ten Hag. Stress! Wat gaat dit betekenen? Hoe staat de club er straks voor als de eredivisie weer begint? Maar toen volgde het bewuste gesprekje in de skilift.

Onderaan de berg is altijd weer een lift naar de top.

We hebben over de doorstroom van eigen kweek inderdaad niks te klagen. Na het vertrek van jongens als Matthijs de Ligt en Frenkie de Jong was ik ervan overtuigd dat een mindere periode zou volgen, maar al vrij snel waren daar Jurriën Timber en Gravenberch. Alsof ze al jaren in de hoofdmacht meedraaiden. Voor de aangekochte Antony kom ik bovendien net zo graag naar het stadion als bij Hakim Ziyech het geval was.

Met Ajax komt het vaak al snel weer goed als spelers vertrekken. Wat zeg ik? Ajax blijft gewoon Ajax. Soms is het belangrijk om even uit te zoomen. Weg bij de waan van de dag. Weg bij de emotie na een kloteresultaat tegen Go Ahead Eagles of Benfica. Even kijken naar het grotere geheel.

Een paar jaar geleden stonden we nog vurig te juichen wanneer de voorronden van de Champions League werden overleefd. Nu zijn we zwaar teleurgesteld dat Benfica ons eruit heeft geknikkerd in de achtste finales. Even uitzoomen en je realiseert je des te meer dat de lat steeds hoger is komen te liggen. Niet voor niets telt in de komende weken alleen het winnen van de dubbel. Die ambitie is er altijd, ook na een grondige renovatie in de zomer.

Op de top aangekomen in het Salzburger Land nam ik afscheid van mijn liftmaatje. Zo gaat het ook in de voetballerij, realiseerde ik mezelf. Soms sta je met je club aan de top, waarna er ook vaak weer een afdaling naar het dal volgt. Dat is toch niet komend seizoen het geval? Opnieuw stress! Maar ho, tijd om te relativeren. Onderaan de berg is namelijk altijd weer een lift naar de top.

Even uitzoomen was het devies, toch? Even weg uit de waan van de dag. Even kijken naar het grotere geheel. Dan staat Ajax er gewoon uitstekend op. In heel Europa. Dat maakte mijn liftcompagnon maar weer eens duidelijk.

Aanbevolen

Wanneer geeft Ten Hag duidelijkheid over zijn toekomst?