Het is een waar voetbalfeest, dit duel tegen Sparta. De verdediging van Ajax houdt de nul met Fred Grim, Ferdri Vierklau, Tim de Cler, Abubakari Yakubu en Pasanen. Voor de aanvallers is het prijsschieten: 9-0. Pasanen duelleert alsof de zestienmeterlijn de grens is tussen Finland en Rusland. Dat ondervindt Sparta-aanvaller Ali El Khattabi aan den lijve. Hét moment voor fotograaf Ron Richel om af te drukken.

Pasanen meldt zich, stilletjes en bescheiden van aard, tijdens het trainingskamp in juli 2000 bij Ajax. Hij scoort in het oefenduel met MSC Meppen, maar wat vooral opvalt, is dat de Finse negentienjarige amper uit het lood te krijgen is. Hij ziet alles razendsnel en maakt direct een oerdegelijke indruk.

In de weinige interviews die hij geeft, legt Pasanen schoorvoetend uit waar zijn ideale defensieve karakter vandaan komt. Opa vocht in de Tweede Wereldoorlog tegen de Russen, raakte gewond en oma vertelde de kleine Petri daar uitgebreid over. “De Finse soldaten waren opgewassen tegen de omstandigheden. Wij waren veel beter voorbereid.”

Hij vindt het gelijkspel veel belangrijker dan de vraag of z’n tand nog ergens in het Eindhovense gras ligt.

Zelfs tijdens zijn periode bij Ajax moet hij nog terug naar z’n geboorteland, om de dienstplicht in vier maanden af te ronden. Geen probleem: hij vindt dat een grote eer.

Hij is geen man van praatjes of grote woorden. Pasanen oogt onwrikbaar als verdediger. Of in zijn eigen zuinige woorden: “De meeste Finse mensen zijn fysiek en mentaal hard, maar tegelijkertijd ook bescheiden. Sommigen vinden ons zelfs een beetje verlegen. En dat zijn we ook.”

Kenmerkend is dat Pasanen tijdens een uitwedstrijd tegen PSV (inderdaad, de kampioen van dat jaar) in een luchtduel een van zijn voortanden verliest. Maar niet opgeven, niet zeuren. Hij voetbalt gewoon door tot het eindsignaal. Hij vindt het gelijkspel veel belangrijker dan de vraag of z’n tand nog ergens in het Eindhovense gras ligt.

In z’n eerste seizoen komt Pasanen als revelatie tot zo’n dertig wedstrijden. Dat is serieus goed. Helaas staat z’n tweede Ajaxjaar in het teken van revalidatie. Van een mysterieuze voetbreuk, eentje waar geen Finse krijger tegen is opgewassen.

Na een verhuur aan Portsmouth FC is Pasanen vanaf 2004 nog zes jaar een zeer gewaardeerde kracht bij Werder, in de havenstad Bremen. Een passende club voor de man van stille wateren en diepe gronden.  

Dit is een artikel uit onze nieuwe rubriek: Stop de tijd. Wekelijks pakken we een beeld uit het archief van fotograaf Ron Richel, rond de eeuwwisseling de vaste plaatjesmaker van Supportersvereniging Ajax.

Aanbevolen

Stop de tijd: het broertje van…