Ik ben vast niet alleen als ik zeg dat bij mij nu juist andersom is. De dagelijkse sleur is de afleiding, Ajax de gang van zaken. Wat we nu meemaken, is bizar. Het is maar goed dat ik wat verplichtingen heb. Ik zou anders echt werkelijk waar alleen met voetbal bezig zijn. Tien minuten voor het einde weglopen bij een wedstrijd staat verder van me af dan ooit.

Al die onvoorziene potjes leveren wel wat gezeur op. Wie weet vergelijkbaar met een file. Mocht het kort geleden nog totaal ondenkbare op 1 juni plaatsvinden, dan wordt het helemaal een flinke puzzel, maar erbij zijn is dan toch het grote doel. Maar nu sla ik weer op hol. Dit stukje hoort over Vitesse-thuis te gaan. Kon ik maar iets meer als zo’n filevermijder zijn.

Maar ook dit potje liet weer bij vlagen zien waar dit team toe in staat is. Alleen al dat passje van Tadic op Ziyech. Genoeg om de rest van de week weer helemaal in de war te zijn. De uitdaging is om nu wat lelijkheid te zien. Wat aardsheid. Dat zou me vast helpen om weer tot wat werk te komen, tot wat meer quality time met mijn gezin.

Tien minuten voor het einde weglopen bij een wedstrijd staat verder van me af dan ooit

Dan bedoel ik niet een klein foutje van Frenkie, of twee goed uitgespeelde doelpunten van Vitesse. Misschien bedoel ik een beetje die mispeer van Dolberg, maar dat is niet echt eerlijk. Als iedereen in bloedvorm is en jij niet helemaal dan betekent dat nog niet dat jij er niets van kan.

Het is gewoon superbijzonder wat we nu meemaken. De kans is klein dat deze uitzonderlijke flow overgaat in volgend seizoen. Half mei, wie weet 1 juni, is het misschien wel over. Wat kun je anders doen dan vooral nog even genieten?

Van de file bijvoorbeeld, waarin je dagelijkse sleur wat kunt uitstellen.