Buurtbemiddeling moet van goeden huize komen willen ze dit nog oplossen... Au. #ajavit pic.twitter.com/g6OyWr5hvG

— Floris Roos (@FlorisRoos) 25 september 2017

Hoewel de tekst al ietwat is weggedropen, staat er nog vrij duidelijk “1-2, HAHAHA” te lezen. Ik ben niet vies van een goede grap, maar buurtbemiddeling moet van goeden huize komen om dit op te lossen. De onderste steen moet boven. Wie was het? Die AZ-buurman? Of toch het ex-vriendje van de dochter? Maar ja, diens cluppie deed het nou niet veel beter tegen NAC Breda...

Met mijn mouw veeg ik de pijnlijke tekst weg van het raam. Met een zucht start ik de auto. Op de radio praten mannetjes over Ajax en dat Frank de Boer dan maar ad-interim moet worden. Want dan komt alles goed. Ik schakel snel door naar een ander kanaal. Het wordt een lange maandag. Het kan overigens ook wel eens een héél lang seizoen worden. Of heel kort. Het is maar hoe je ernaar kijkt.

Op kantoor laat ik me de hele dag niet bij de koffieautomaat zien.

Bij het ontbijt las ik al in de krant dat de positie van Marcel Keizer wankel is. Zo snel gaan die dingen. Natuurlijk, je kunt best vraagtekens hebben bij zijn keuzes, maar wat de spelers tegen Vitesse lieten zien leek op pure sabotage. Bovendien kun je de trainer wel op straat kegelen en één op één vervangen, maar dat is pure symptoombestrijding. En toch zal het vast wel zo gaan.

Op kantoor laat ik me de hele dag niet bij de koffieautomaat zien. Daar bespreken collega’s ongetwijfeld het eredivisieweekeinde, als hyena’s wachtend op droevige Ajaxcollega's. Ik sluip er, als ze even niet kijken, stilletjes langs. Met een plant of krant voor mijn gezicht. Met een laptop ga ik onder mijn bureau zitten. Niet zichtbaar voor de rest. Aan het einde van de dag tijger ik, buiten het zicht van de hyena's, naar buiten.

Het lukt. Opgelucht ademhalend arriveer ik weer bij mijn auto. Ernaast staat een wagen met een Ajaxshirtje pontificaal aan het raam. Zo’n rood-witte mini-kit met zuignapje. Dat vind ik mooi. Die stond daarmee dus gewoon in de file vanmorgen, de lachende blikken negerend.

Hij of zij heeft nog gelijk ook. Borst vooruit en door. Hup.