Door Kevin Van Nunen

Het is alweer de tweede analyse die we dit seizoen over Veltman schrijven, maar de insteek van deze analyse is toch wel heel anders. Vorige keer legden we de prestaties van Veltman en Kenny Tete nog naast elkaar. Die strijd is nu beslist.

Dus wordt het tijd om door te schakelen. Veltman is de onbetwiste rechtsback van Ajax, maar hoe doet hij het ten opzichte van de backs van andere topclubs? Het blijkt dat de uitkomsten al net zo interessant zijn als eerder dit seizoen.

Laten we bij het begin beginnen, met dank aan cijfers van Opta Sports. Veltman is nog steeds de koning van de duels en van de tackles. Ja, ook tackles dus. Je leest het goed. Veltman beheerst het handelsmerk van Tete net zo goed, al krijgt hij nooit de handen ervoor op elkaar.

Tabel 1: De duels van de backs bij topclubs, gemeten over 90 minuten.

Als je in tabel 1 kijkt naar de duels die Veltman uitvecht, blijken dit er veel. Bijna 14 per negentig minuten zelfs. Twee van de drie duels wint hij, waarmee Veltman de ranglijst aanvoert. Daley Sinkgraven staat hier kort achter, op de tweede plaats. Wel verliest Sinkgraven meer duels. Vandaar dat je Sinkgraven nergens terugziet als je een ranglijst maakt op basis van absolute getallen, terwijl Veltman slechts Sébastien Haller (FC Utrecht) voor zich hoeft te dulden.

Tabel 2: De tackles van de backs bij topclubs, gemeten over 90 minuten.

We hebben in tabel 2 een overzichtje gemaakt van de tackles die backs van de topclubs uitvoeren. Veltman is hier net zo goed lijstaanvoerder wanneer je kijkt naar aantallen, wel is het percentage succesvolle tackles van Sinkgraven ongekend hoog: 85 procent. Overigens is er met de 76 procent die Veltman noteert ook niets mis.

Tabel 3: De onderscheppingen van de backs bij topclubs, gemeten over 90 minuten.

De Ajacieden springen er ook uit in tabel 3, waarin onderscheppingen staan weergeven. Je kunt hieruit direct afleiden hoe belangrijk de vleugelverdedigers zijn in het spelletje dat Peter Bosz erin heeft geslepen bij Ajax. Veltman en Sinkgraven voeren ook deze ranglijst aan, daarna wisselen Feyenoorders en PSV’ers elkaar af.

De basisspelers van vorig seizoen, Mitchell Dijks en Tete, komen bij Ajax niet meer in het verhaal voor. Waar heeft dit mee te maken? Wij van Ajax Life vroegen het aan Veltman, die vermoedt dat de gevraagde combinatie van techniek en spelintelligentie niet door veel mensen op de juiste waarde wordt geschat.

“Als onze back de bal krijgt, gaat de tegenstander er vol op. Dan moet je rustig blijven, maar dat is moeilijk als er een compleet middenveld op je afkomt. Ergens is een vrije man, als de tegenstander niet goed dekt. Dat moet je snel herkennen,” deelt Veltman.

“Dat was ook een dingetje van de trainer naar mij. Als centrale man was ik gewend om in te dribbelen. Als back deed ik soms hetzelfde. Ik liep te lang met de bal. Als er geen optie is, moet ik gelijk de bal afspelen naar de andere kant.”

Afbeelding 1 en 2: Heatmaps van Sinkgraven en Veltman, vanaf het moment dat ze als back spelen.

Nog even terug naar Veltman en Sinkgraven. We weten dat beide backs veel duels winnen, een goede tackle in huis hebben en geregeld ballen onderscheppen. Maar wat gebeurt er als je zoals in afbeelding 1 en 2 hun heatmaps naast elkaar legt, zijn er ergens verschillen te ontdekken?

Ja, zo blijkt! Veltman lijkt iets dieper op het veld te staan en is anders dan Sinkgraven ook centraal wat meer aanwezig. Dat laatste heeft een vrij logische verklaring. Het gebeurt nog wel eens dat Davinson Sánchez of Nick Viergever besluit in te dribbelen. Gebeurt dit, dan meldt Veltman zich centraal om te zorgen dat de driemansdefensie goed staat opgesteld.

Tabel 4: De passes van de backs bij topclubs, gemeten over 90 minuten.

Verdedigers van Ajax zijn net zo belangrijk in balbezit als bij het pure verdedigen. Als je kijkt naar de passes van Veltman en Sinkgraven, scoren ze in absolute aantallen weer hoog. Maar als je in tabel 4 kijkt naar passes op de helft van de tegenstander, valt het aantal mee. Wel geeft Veltman die vaker dan Sinkgraven, zoals je bij het zien van de heatmaps al kunt vermoeden.

Tabel 5: De voorzetten van de backs bij topclubs, gemeten over 90 minuten.

De enige statistieken waarop beide backs van Ajax gemiddeld of zelfs slechter scoren, vinden plaats op de vijandelijke helft. Het ontbreekt namelijk aan passes op de helft van de tegenstander en aan voorzetten. Bekijk tabel 5 en oordeel zelf. Dit is het terrein van Jetro Willems. De PSV’er geeft serieus veel voorzetten en Santiago Arias zit er nog niet eens ver achter.

Precies op het onderdeel voorzetten geven ging het zondag nog mis met Veltman. Wie weet hoe groot de ophef was geweest als hij de bal strak had voorgegeven op Kasper Dolberg. De Deen krijgt misschien niet veel kansen, maar benut ze wel als er ballen op een presenteerblaadje komen. Het is in zekere zin exemplarisch voor de waardering van Veltman.

Die waardering is er namelijk niet echt. Voor Sinkgraven staat iedereen op de banken, rondom Veltman ontbreekt de gunfactor. Voelt hij zich soms ondergewaardeerd? “Niet door Ajax zelf, soms wel door andere mensen,” antwoordt Veltman in alle eerlijkheid.

“Kenny zorgt voor spektakel. Ik vind Kenny een heel goede verdediger, een van de beste rechtsbacks. Serieus. Hij heeft heerlijke tackles en ja, hij is wat opvallender dan ik. Ik krijg soms applaus bij een lange bal of goede pass, Kenny na bijna iedere tackle. Zijn acties vallen meer op, daardoor ontstaat discussie.”

“Ik geef een paar mooie passes en dan hoor je niets meer, terwijl ik redelijk constant speel. Als ik bij AZ-uit een bal verspeel met twee man in me rug, dan gaat het over Veltman. Ik gaf die wedstrijd een paar goede passes op centrale spelers, zodat we onder de druk uit kwamen, maar het perspectief was slecht. Er viel een tegengoal nadat de bal via mijn knie was gegaan, dat wordt overgenomen. Dan is het leuker als er een filmpje wordt gemaakt met goede passes.”