Door Sander Zeldenrijk

Het geld staat op het veld
Marcel Keizer begon in Friesland met David Neres en Max Wöber in zijn basisformatie. De trainer had zijn team in elke linie aangepast. Vanwege de afwezigheid van Mitchell Dijks (ziek) schoof Nick Viergever door naar de linksbackpositie en vormde Wöber met Matthijs de Ligt het centrale duo. Op het middenveld koos Keizer voor de ervaren Lasse Schöne, die de plek innam van de wat frivoler en nog met meer risico spelende Frenkie de Jong, terwijl Neres op rechtsvoor de voorkeur kreeg boven Justin Kluivert.

Tombola op rechts betaalt zich uit.
Justin Kluivert begon de meeste wedstrijden dit seizoen als basisspeler op de rechtsbuitenpositie, maar in Heerenveen koos Keizer op tactische gronden voor David Neres. Beide spelers blonken dit seizoen nog niet uit in hun scorende vermogen, maar de Braziliaan doorbrak dat met twee alerte momenten voor de Friese thee. In de tweede helft was Neres minder zichtbaar en maakte hij een kwartier voor tijd plaats voor Kluivert.

Huntelaar geeft het juiste signaal
Als een ploeg in een matige fase zit, heb je routiniers en ervaren krachten nodig die de boel uit het slop trekken. Spelers die ervaren hebben dat je alleen met hard werken er weer bovenop komt. Klaas Jan Huntelaar gaf in het Abe Lenstra Stadion wat dat betreft het goede voorbeeld. De spits - die menig lange bal van Andre Onana kreeg te verwerken - kleunde er in, joeg onvermoeibaar door, maande zijn ploeggenoten aan druk te zetten en dat betaalde zich voor de rust uit. De spits wist zelf niet te scoren, maar was bij beide Amsterdamse treffers en de strafschop betrokken. Ook mooi: Vlak voor tijd kreeg hij van een vol Abe Lenstra Stadion een mooi en respectvol applaus.

De lange bal van Onana
Als het gewenste spelsysteem met een verzorgde opbouw niet soepel loopt, kun je ook vaker de lange bal hanteren. Dat mag volgens criticasters dan niet des Ajax zijn, het pakte in Friesland wel goed uit en daar ging het vandaag toch echt om: drie punten en geen verdere sportieve schade. Toen eenmaal een riante 2-0-voorsprong op het bord stond, gaf Ajax het initiatief aan de Friezen om in de slotfase de score nog verder op te schroeven.  

Joël Veltman maakt even geen vrienden in Friesland
Het ontregelen van het spel van je opponent kan op allerlei manieren. Zo viel het op dat de Ajacieden het spel opvallend vaak vertraagden in de tweede helft. Dat past een beetje bij de overleefmodus die binnen de lijnen momenteel aanstaat, maar het leverde ook ergernis op. Dat uitte zich weer in sommige persoonlijke duels, zoals die van Ajaxaanvoerder Joël Veltman. Hij had het opvallend lang aan de stok met de sterk spelende maar enigszins clowneske publiekslieveling Denzel Dumfries en toonde een vingertje naar Lucas Woudenberg toen die zijn noppen op het hoofd van de Ajacied plaatste na een overtreding.

Vertrouwen geeft veerkracht, nog geen vleugels
Ajax begon met een marge van twee treffers aan de tweede helft, maar na een snelle bal op de lat van Donny van de Beek beperkte de ploeg zich lang tot verdedigen. Voor attractief en aanvallend spel had de ploeg eerst een bevrijdende derde treffer nodig die door Lasse Schöne vanaf de strafschopstip ook daadwerkelijk viel. Ajax ging wat meer op avontuur, kreeg ook kansen, maar was achterin ook meteen weer kwetsbaar.