• Ajax Life Podcast #103 - Op het tandvlees tegen U…

Vlak voor aanvang van de eindstrijd lopen we Martijn en Tygo tegen het lijf. Beiden zijn gehuld in fraaie Ajaxshirtjes. Zo zien we het graag! Vader Martijn heeft een wit-rood-wit tricot uit de Umbrotijd over zijn schouders getrokken, terwijl zoonlief het huidige uittenue draagt.

Er worden nog wat laatste woorden gewisseld, voordat beide Kalkmannetjes het veld weer op moeten. Martijn staat bij ons Ajax Life-toernooi in de finale, terwijl Tygo in de leeftijdscategorie van Ajax Jonge Schare is doorgedrongen tot de eindstrijd. Succes gloort aan de horizon, maar daarvoor wachten nog twee allesbeslissende potjes.

“Het gaat wel lekker,” vertelt Tygo met gevoel voor understatement. “We hebben tot nu toe alle wedstrijden gewonnen, al waren daar bij de halve finale penalty’s voor nodig. Het is een hele leuke dag. We hebben ontzettend veel plezier en het weer werkt ook goed mee. Het is heerlijk zonnig.”

Vader Martijn kan de woorden van zijn zoon alleen maar beamen, al had zijn team iets meer moeite om tot de finale door te dringen. Toch is het gelukt en dat stemt de heren tevreden. Vorig jaar deden ze ook al mee aan ons SV Ajax Voetbaltoernooi, maar destijds strandden ze beiden in de kwartfinales.

Aanbevolen

Toch nog volop ‘pak schalen’ bij ons SV Ajax Voetbaltoernooi!

“We boeken dus progressie,” grapt Martijn, die nog een belangrijke reden noemt waarom deze editie van het voetbaltoernooi een groter succes is. “Vorig jaar ging ik helaas met een gebroken rib naar huis, nadat ik iets te stevig een duel aanging. Desondanks was het erg leuk, dus ik had aan Tygo voorgesteld om ons ditmaal gewoon weer in te schrijven.”

Zogezegd, zo gedaan. Ons gesprekje wordt vervolgens even onderbroken, want de finales staan op het punt van beginnen. Deze worden voorafgegaan door een heuse spelersopkomst, waarbij De Ajax marsch natuurlijk uit de speakers galmt. De rest van het gezin Kalkman kiest ondertussen strategisch positie tussen de beide finalevelden in. Zo kunnen de prestaties van Martijn én Tygo goed worden gevolgd.

Hoewel de beide mannen hopen met zilverwerk naar huis te gaan, eindigen ze het toernooi helaas met lege handen. In de twee laatste potjes van de dag gaat het mis. “We stonden 1-0 achter, maar persten er nog een slotoffensiefje uit,” analyseert Tygo. “Op het moment dat de zoomer ging, schoten we nog op doel. Die bal ging erin, maar hij telde niet meer…”

Martijn zag de winst in de absolute slotfase door zijn vingers glippen. “We stonden op voorsprong, maar kregen in de laatste minuten nog drie goals om de oren. Nu het Ajax niet is gelukt, hadden we zelf wel graag een schaal veroverd. Helaas ging het mis in het zicht van de haven.”

Desondanks hebben de mannen een topdag gehad in het Olympisch Stadion. “Om dit samen met mijn zoon te kunnen doen, is ontzettend leuk. Bovendien is het ook supergoed georganiseerd,” is Martijn complimenteus. “Volgend jaar zijn we gewoon weer van de partij,” vult Tygo hem aan, voordat de familie voldaan naar huis vertrekt.