Al jarenlang zit Jacob als seizoenkaarthouder op zijn vaste plekje in vak 413. Vanaf de tribunes geniet hij van het voetbal, maar Ajax is veel meer dan die negentig minuten op het veld. Dat bleek onlangs maar weer eens, toen Jacob tijdens een familiegesprek in het ziekenhuis te horen kreeg dat hij de strijd moet aangaan met die vreselijke rotziekte.

Het was twee dagen voordat Ajax het in eigen huis opnam tegen FC Utrecht. Een wedstrijd die er natuurlijk even helemaal niet toe deed, wanneer je net zulk verschrikkelijk nieuws hebt gehad. Toch vond er een bijzonder moment plaats voor de Johan Cruijff Arena. Een groep supporters toonde een groot spandoek met daarop een steunbetuiging: ‘Sterkte Jacob, je staat er niet alleen voor!’

“Het spandoek ontroerde mij, omdat ik het totaal niet had verwacht,” vertelt een geëmotioneerde Jacob, die een foto van het tafereel kreeg toegestuurd. “Het geeft mij zeker kracht in mijn strijd tegen deze ziekte. Mijn vrouw plaatste de foto ook op Facebook. Daar kregen we ontzettend veel reacties op. Het bezorgde ons kippenvel.”

Het initiatief om een spandoek te maken kwam van zijn zoon Tom (28). “Hij zat voorheen bij de North Up Alliance, waar hij ervaring opdeed in het maken van spandoeken. Direct na het gesprek in het ziekenhuis heeft hij ons verhaal gedeeld in een appgroep met zes medesupporters. Hij stelde hen de vraag of het mogelijk was voor de laatste thuiswedstrijd van het seizoen nog een doekje te maken als steunbetuiging voor mij.”

‘Het is ontzettend mooi dat Ajacieden niet alleen hun club steunen, maar met deze actie ook mij een hart onder de riem steken.’

Die oproep vond gehoor. Een dag later kwamen de mannen al bij elkaar. Met een beamer werden de lijnen uitgezet, waarna het doek werd ingekleurd. In een paar uur tijd werd de bijzondere steunbetuiging in elkaar gezet. Er volgde op zondag een foto bij Noord C, maar het doek was te groot om het stadion in te mogen. Met een steward werd wel afgesproken dat na afloop van de wedstrijd nog een foto mocht worden gemaakt op vak 413. Dat is dan ook gebeurd.

Op de foto staan Ajaxvrienden die Jacob kent via zijn zoon. Ook in het vak maakt hij met veel medesupporters altijd een praatje. Die sociale contacten horen bij de voetbalbeleving. De steunbetuiging vanaf de tribunes doet Jacob dan ook veel.

“Voetbalsupporters zijn de laatste tijd niet altijd positief in het nieuws, maar dat is slechts een deel van het verhaal. Het is ontzettend mooi dat Ajacieden niet alleen hun club steunen, maar met deze actie ook mij een hart onder de riem steken. Toen ik de foto voor het eerst zag, werd ik erg emotioneel. Dat is nu nog steeds zo.”

Jacob wil tot slot nog een nadrukkelijke wens uitspreken. “Als je zelf wordt geconfronteerd met deze vreselijke ziekte, kijk je er anders tegenaan wanneer het woord ‘kanker’ valt. Ook in stadions. Laten we met elkaar nadenken, voordat we iets roepen. Dat zou ik ontzettend mooi vinden. Ik heb nog een lange weg te gaan, maar ik hoop snel weer aanwezig te zijn op mijn vaste plek in de Johan Cruijff Arena.”

We wensen Jacob heel veel sterkte en een hopelijk voorspoedig herstel!