Bloed kruipt waar het niet gaan kan. Iedere dag voel ik een uitzonderlijke drang naar supportersbeleving. Herkenbaar? Een Johan Cruijff Arena die tot het laatste stoeltje gevuld is, een ramvol uitvak en een magische sfeer. Zoals we dat zo vaak hebben meegemaakt tijdens Champions League-avonden.

Juist nu het niet kan, is dat gevoel sterker dan ooit. Als we het over wensen voor 2022 hebben, staat de terugkeer van publiek in stadions met stip op één. Dat is misschien een open deur, maar niet minder gemeend. Woensdag 23 februari staat al lang en breed in de agenda omcirkeld voor een tripje naar Lissabon. Een afgeladen Johan Cruijff Arena tijdens de return tegen Benfica? Duim je mee?!

Over wensen gesproken: een tot op het bot gemotiveerd Ajax in de eredivisie, zou ook niet verkeerd zijn. Enige irritatie bekroop mij bij het onnodige puntenverlies tegen FC Twente, Heracles Almelo, Go Ahead Eagles, FC Utrecht en AZ. Dat de spelers in koor riepen dat het met de instelling niet goed zat, maakte het verhaal niet sterker.

Aanbevolen

Haller: ‘Echt shit om tussen mijn land en Ajax te moeten kiezen’

Een goed voornemen voor de ploeg van Erik ten Hag is dan ook om iedere wedstrijd met volle energie aan te gaan. Ook als er op kunstgras in een uithoek van het land gevoetbald moet worden. Alleen het kampioenschap levert een rechtstreeks ticket voor de Champions League op en daar willen we volgend seizoen allemaal weer van de partij zijn.

Met de wedstrijden op het grootste podium van Europa zet je jezelf immers pas echt op de kaart. En geloof me, met zes overwinningen in de groepsfase tel je mee, hoor. Soms denk ik dat we niet half beseffen hoe bijzonder het is wat Ajax presteert. Als club uit een relatief klein voetballand, is de strijd tegen Europese grootmachten toch een soort David tegen Goliath. Desondanks laat Ajax al langere tijd zien het juiste recept te hebben gevonden om deze strijd aan te gaan.

Het maakt indruk in de rest van de wereld. Waar zie je nog een club die nagenoeg altijd vasthoudt aan de eigen filosofie en telkens weer eigen talenten voortbrengt? De gaten die vielen bij het vertrek van Frenkie de Jong en Matthijs de Ligt zijn vlekkeloos ingevuld door Ryan Gravenberch en Jurriën Timber, waarbij laatstgenoemde de indruk wekt alsof hij al jaren meeloopt in de hoofdmacht.

Aanbevolen

Daar hoorden zij engelen zingen

Dat stemt vrolijk, want met een serieus fijn team mogen we dromen over nieuw zilverwerk in de prijzenkast. Natuurlijk gaat Ajax voor niets minder dan de kampioensschaal en de KNVB-beker. Soms fantaseer ik ook over het Europese avontuur van Ajax. Waar gaat dit eindigen? Dat is fijn. Heel fijn.

Toch volgt bij alle mooie gedachtes en wensen telkens een ‘maar’. Een Europese zegetocht voelt immers veel minder zoet als na het afspelen van de Champions League-hymne er een doodse stilte valt in de Johan Cruijff Arena. Een landstitel is minder speciaal wanneer deze heugelijke gebeurtenis niet gevierd kan worden met de supporters en een wedstrijd zonder fans voelt als een veredelt oefenpotje.

Zo komen we toch weer uit op één echte voetbalwens voor 2022: met z’n allen terug naar het stadion. Laten we met die wens in gedachten, proosten op het nieuwe jaar.