Uitvak speelt met vuur...
Ja, het was maar een aansteker. En ja, Deyverson provoceerde het uitvak. Maar rechtvaardigt een tegentreffer en gezeik het gooien van voorwerpen naar spelers? Nee, natuurlijk niet. Stel dat dit andersom was gebeurd, dan stonden we op onze achterste poten. Je kunt het gewoon niet maken.

Het minutenlange oponthoud na de 1-0 was eens niet bestemd voor een VAR-check, maar om te zorgen dat het uitvak werd gewaarschuwd. De 843 meegereisde supporters kregen te horen dat ze niet nog zo'n geintje moesten flikken, want dan zou de wedstrijd gestaakt worden.

Gelukkig bleef het rustig toen Deyverson de uitsupporters direct na het affluiten van de eerste helft nogmaals provoceerde, al liet toen Edson Álvarez zich uit de tent lokken. Álvarez gaf de Braziliaan een zetje in de goede richting en ontketende bijna een opstootje. Een tweede gele kaart bleef hem nipt bespaard.

De kans is groot dat dit voorval voor het uitvak wel een staartje of zelfs staart krijgt, want er staat bij de Uefa nog een voorwaardelijke straf open. En ja, de optelsom bestaat voor een groot deel uit onterechte waarschuwingen, maar je moet de Uefa gewoon geen aanleiding geven. Vroeg of laat kun je zo'n optelsom niet meer verklaren.

En als iets een aanleiding vormt voor een straf en na Chelsea-uit (4-4) dus weer een uitwedstrijd zonder publiek dan is het wel iets simpels als het raken van een tegenstander met een aansteker, misbaar of niet... Buiten dat werd er ook nog een fotografe aan het hoofd geraakt door een stoeltje.

Teatro
Waarom heet het Coliseum Alfonso Pérez eigenlijk Coliseum Alfonso Pérez en niet Teatro Alfonso Pérez? Wij vragen het ons af, want er werd op het veld geen strijd door gladiatoren opgevoerd. Nee, deze pot voetbal had meer weg van een theatervoorstelling. En dan wel een klassiek drama. Wat een partijtje ellende zeg, met dat Getafe! Je weet vooraf dat de naam nauwelijks de toevoeging 'Club de Futbol' verdient, want het repertoire is schijnbaar onuitputtelijk. Nou, inderdaad hoor: van het maken van schwalbes tot het schreeuwen om penalty's en ga zo maar door.

Het vervelende was dat de Ajacieden hier niet dezelfde fysieke kracht of felheid tegenover zetten, maar dat ze zich lieten aftroeven. Alsof er toch een soort angst heerste om een tikkie te krijgen. Het duel leek van begin tot einde op de laatste tien minuten van een spannende return of Valencia-thuis: gekloot, gedoe en getreiter met als enige constante waarde het tikken van de klok.

Zeg nu zelf: die enorme druk van Getafe viel toch best mee? Er werd weliswaar vooruit verdedigd, maar dat moet Ajax gewend zijn. Van enige Spaanse furie was in de tweede helft al helemaal geen sprake. Het lukte echter totaal niet om de bal in de ploeg te houden en onder de druk uit te voetballen, terwijl de ruimtes er heus lagen.

Je zou denken dat de rust als geroepen kwam om af te koelen en duidelijke afspraken te maken over tactiek, maar de frustraties leken alleen maar toe te nemen. Het dieptepunt was een bijrol voor Ryan Babel, die de schwalbes van Getafe zo zat was dat hij zelf ook maar over het veld begon te rollen en te hinken. Toen de eerste scene eindelijk klaar was, volgde er ook nog een tweede.

Er ging echt een overtreding van Babel en dus terechte gele kaart vooraf aan deze toneelopvoering. Het gerol van Babel heeft serieus potentie om vanwege allerlei verkeerde redenen de wereld over te gaan. Dat moet je niet willen en daar kan een pure voetbalclub als Ajax echt niet vrolijk van worden, want dat zou om alle verkeerde redenen zijn ten opzichte van het voetbal-DNA.

Varela maakt onzekere indruk
We moesten er lang op wachten en hebben Bruno Varela drie keer in actie gezien, maar op basis van Getafe-uit moeten we toch echt de conclusie trekken dat hij onzeker is. De Portugees kon aan de tegentreffer niets doen, maar droeg door zijn gebrek aan doortastendheid in balbezit wel bij aan de onzekerheid achterin.

Het gebeurde – met name voor rust – meerdere keren dat een teamgenoot in de problemen kwam door een te korte of slappe pass van Varela, waar de lange ballen ook al niet overhielden. Lekker verder voetballen zat er voor Ajax totaal niet in. De laatste linie was alleen maar bezig om brandjes te blussen.

Uiteraard stond Varela slechts onder de lat vanwege de schorsing van Andre Onana en in die zin kun je hem weinig aanrekenen. Het was veel pijnlijker dat geen van de andere sterkhouders thuis gaf, want met mannen als Blind, Tadic, Van de Beek en Ziyech binnen de gelederen had Ajax veel en veel meer moeten laten zien.

Er werd nauwelijks een serieuze doelpoging ondernomen en aan de late 2-0 ging een onverklaarbare ondertalsituatie vooraf...