Vooraf hielden veel mensen er al rekening mee dat Amerika sterker zou zijn dan Oranje. Het krachtsverschil werd in de finale dan ook vrij snel duidelijk, al hield Nederland knap stand in de eerste helft. De ploeg knokte voor wat het waard was en had in doelvrouw Sari van Veenendaal een muur staan, waar Donald Trump jaloers op zou zijn geweest.

De tot keepster van het toernooi verkozen Van Veenendaal moest diverse keren ingrijpen, maar na een uur spelen moest ze capituleren toen Megan Rapinoe haar ploeg via een penalty op voorsprong schoot.

Oud Ajacied Stefanie van der Gragt veroorzaakte de pingel op ongelukkige wijze toen ze een bal wilde wegschieten, maar daarbij Alex Morgan raakte. Aanvankelijk wilde de arbitrage door laten spelen, maar de VAR adviseerde de scheidsrechter toch even de beelden te bekijken, waarna de bal alsnog op de stip ging.

Acht minuten na de 1-0 verdubbelden de Amerikanen de score. Rose Lavelle kon ongehinderd opstomen en wist wel raad met de geboden ruimte. Vanaf randje zestien schoot ze de 2-0 beheerst in de rechterhoek. Daarmee was het verzet van Oranje definitief gebroken en het geloof totaal weg. Met wat aanvallende wissels werd er nog wel wat geprobeerd, maar het was echt wel klaar.

En dus werd Amerika voor de vierde keer gekroond tot beste van de wereld, terwijl de Nederlandse vrouwen naar huis keren met een fraaie zilveren medaille. Het was pas de tweede keer dat Oranje aan het WK meedeed en naast teleurstelling moet gepaste trots ook een plekje vinden.