“Dit was niet mijn meest bizarre wedstrijd, want dan denk ik aan duel waarin het niet lekker liep. Maar de mooiste wedstrijd? Dat wel,” vertelde Sinkgraven in opperbeste stemming aan onder meer Ajax Life. “Het was lastig, want je doet een korte warming-up en moet er dan gelijk staan.”

Juventus was in de openingsfase vol bezig om chaos te veroorzaken op het veld, waardoor het tegen Ajax een kans dacht te maken. Daley Blind hield zijn zenuwen het beste onder controle van alle Ajacieden, terwijl Sinkgraven naar eigen zeggen wat onwennig speelde.

“Die eerste bal, waarbij ik verkeerd instapte, was heel lastig. Je moet direct zo snel schakelen, je kunt niet even twee of drie situaties gebruiken om in de wedstrijd te groeien als je tegen Juventus speelt. Daardoor begon ik wat onwennig, maar in de tweede helft ging het goed.”

• 34ste minuut van Juve - Ajax blijft VDBeek voor altijd bij

De tweede helft duurde net als de eerste helft voor Sinkgraven ruim een halfuur. Toen was de pijp leeg. De derde keus op linksback kon echt niet meer. De middenvelder van origine is pas net terug van een slepende knieblessure, waardoor hij sinds de Europa League-finale vaker geblesseerd dan fit was.

“Ik was al een paar keer naar de kant gelopen om een slokje water te nemen. Daardoor hadden ze op de bank wel in de gaten dat ik helemaal kapot was. Ik kan trainen wat ik wil, maar een wedstrijd spelen is toch echt heel anders,” vervolgde Sinkgraven met het besef dat hem spierpijn stond te wachten.

• Tadic bedankt supporters voor massale steun en droomt groots

“Ik heb geen idee hoe kapot ik precies ben en hoe lang ik moet herstellen, het is lang al zo geleden! De spierpijn voel ik nu wel opkomen, want de kramp schoot er een paar keer in. Voor het eerst toen ik de bal wegwerkte bij een vrije trap. Ik moest koppen en dus de lucht in. Het lukte om de bal nog te schampen. Bij het landen schoten mijn beide kuiten vol.”

Sinkgraven heeft tijdens de Europese succestocht van Ajax veel moeten toekijken. Soms van veraf, soms van dichtbij. Maar nu maakt hij ook echt onderdeel uit van het avontuur dat de ploeg naar de halve finales bracht. Het is toch anders om als ongebruikte wisselspeler een ereronde te lopen.

“Als je op de bank zit en geen minuten maakt, ben je ook blij na een goed resultaat in een Europese wedstrijd. Maar het is toch anders. Je bent blij, maar leverde geen bijdrage. Het is niet dat ik jaloers was op de jongens, want we doen het allemaal samen, maar op zulke avonden wil iedereen het liefst zelf voetballen.”

Ook al is het maar een uurtje!