Ajax deed op Spaanse bodem het onmogelijke door met 1-4 te winnen van Real en zich te plaatsen voor de kwartfinales. Het lukt vrijwel geen enkele club om nog door te stoten als het heenduel met verlies wordt afgesloten, maar Ajax maakte alweer voor de derde keer een achterstand ongedaan.

De vorige keren waren tegen Benfica (1969) en Panathinaikos (1996), dus je kunt wel uitrekenen hoe bijzonder de prestatie van Ajax is. Het was ook alweer 25 jaar geleden dat er nog eens werd gewonnen van Real Madrid. Het werd dus wel weer een keer tijd.

• Een koninklijke avond samengevat in een koninklijk fotoverslag

Weet je wat ook tijd in beslag nam? Checken of de 0-3 van Ajax een reglementair doelpunt was. Noussair Mazraoui hield de bal net wel of net niet binnen de lijnen – de rechtsback weet het zelf niet eens – en enkele helse minuten volgden.

“De VAR? Zo! Dat duurde lang zeg! Het duurde zo lang dat ik bang was dat ze gingen terugspoelen naar de eerste helft om daar nog een overtreding te spotten,” aldus Frenkie in een nogal chaotisch groepsgesprek tegenover Ajax Life.

“Het ging erom of het Mazraoui was gelukt om de bal binnen te houden, dat had ik wel in de gaten. Real ging al klaarstaan om weer in te gooien. Ik dacht bij mezelf: ze gaan toch niet weer een doelpunt van ons afkeuren? De 0-3 was was echt een heel belangrijk moment.”

• De Wit: ‘Wij zien ook de filmpjes van de mensen op het plein’

De 0-3 werd gelukkig goedgekeurd en toen werd al helemaal duidelijk hoeveel Ajacieden er van de partij waren in Bernabeu. Er waren natuurlijk 3877 supporters van de partij in het uitvak en terwijl Real-fans de uitgang opzochten, werden de plukjes Ajacieden op de thuisvakken steeds duidelijker.

“Zo! Ik zag echt heel veel Ajaxsupporters,” reageert Frenkie met zijn typische enthousiasme. “Het was echt geweldig. Als je dan scoort en je ziet al die mensen opstaan... Je hoorde ze ons vooruit schreeuwen. Dit is natuurlijk alleen maar mooi!”

Er was wel meer alleen maar mooi. Frenkie en Matthijs de Ligt deelden bij het ingaan van de blessuretijd even een momentje. “Matthijs riep me nog: we gaan het doen! Dat was zo'n mooi moment. We keken elkaar aan met nog een minuut of drie op de klok. Dan kijk je elkaar aan en geniet je ervan. Je moet ook genieten van zo'n moment.”