Het is werkelijk waar snik-, maar dan ook snikheet in het bedompte perszaaltje van Standard Luik in stadion Sclessin. De meegereisde Nederlandse pers en een pluk Belgische journalisten komen samen in een ruimte waar het zeker zo’n slordige 300 graden Celsius is. Althans, dat is de gevoelstemperatuur. Code pimpelpaars, zeg maar.

“Welkom in deze Belgische sauna,” trapt Ajax’ perschef Miel Brinkhuis de persconferentie in aanloop naar het eerste treffen met Standard Luik af. Naast hem zijn Erik ten Hag en Lasse Schöne aangeschoven. Oh ja, en een tolk.

De traditionele persbabbel is begonnen en de grote ventilator achterin is gestopt met draaien. Het apparaat maakte nogal veel lawaai en is uitgeschakeld, waardoor de hoofdpersonen beter zijn te verstaan. Logisch, maar de temperatuur loopt daardoor rap op in de Belgische stoomcabine.

Ik zie vier gieren boven mijn hoofd rondcirkelen. Het duurt niet lang meer. Het einde is nabij.

Om mij heen zie ik journalisten, fotografen en cameramannen met zweetpareltjes op het voorhoofd. Schöne wappert achter de microfoon met zijn shirtje en overweegt ter plaatse om zijn warme baard af te scheren.

Ik wil een slokje water nemen, maar mijn plastic bekertje blijkt al leeg. Volledig verdampt.

De tolk achter het perstafeltje lijkt ook ietwat bevangen door de warmte. Het is zijn rol om de vragen en antwoorden van en aan de Nederlandse pers te vertalen voor zijn landgenoten, aangezien Frans in Luik de voertaal is. Dat vertalen wil niet helemaal vlotten en de tolk raakt regelmatig de draad kwijt. “Wat was ook alweer de vraag?”

Regelmatig schiet Ten Hag de tolk even te hulp, vooral als hij doorheeft dat de vertaling niet helemaal in orde is. Schöne kijkt eens naar zijn perschef. Een glimlach. Het is ook allemaal best grappig, maar aan de andere kant wil iedereen zo snel mogelijk deze ruimte uit.

Ondertussen zie ik vier gieren boven mijn hoofd rondcirkelen. Het duurt niet lang meer. Het einde is nabij. “Ja Floris,” klinkt het plots. Ik ben aan de beurt voor mijn vragen en had kennelijk mijn vinger nog in opgestoken houding. Terwijl mijn hersenen via mijn oren naar buiten sijpelen stel ik mijn vragen en daarna zwaait de saunadeur weer open. De laatste training gaat beginnen.

Een rood aangelopen Schöne loopt richting uitgang. De Deen zucht nog eens en wappert met zijn shirt. De stoom komt door de opengeslagen deuren naar buiten en we spoeden ons naar het veld, waar de overige Ajacieden al bezig zijn met de warming-up voor de training.

Langs het veld in Sclessin is de temperatuur een frisse 32 graden Celsius. De gieren zijn weg en Schöne wappert niet meer met zijn shirtje. Hij mag lekker voetballen. Fijn!

• Fotoverslag: Laatste training en de hartelijke groetjes uit Luik!