De laatste keer dat we Ajax samen bezochten was op woensdag 18 oktober 1995. De ploeg van Louis van Gaal trad in het Olympisch Stadion aan tegen Grasshopper Club. Ajax won met 3-0 via twee treffers van Patrick Kluivert en eentje van Finidi George.

Gek genoeg herinner ik mij die goals amper. Wat mij vooral bijbleef is het rustoptreden van Höllenboer met hun toenmalige hitje ‘Busje Komt Zo’, die avond eenmalig verbasterd tot ‘Cupje Komt Zo’.

Het was werkelijk het meest miserabele optreden dat ik ooit zag in een voetbalstadion. En ik niet alleen, want 45.000 toeschouwers stuurden het duo met een striemend fluitconcert terug het busje in waar ze eerder uitkwamen.

Iedereen is keihard nodig en het teambelang staat voorop. De eigen ego's moeten even worden weggestopt.

Het optreden van Erik ten Hags Ajax tegen Dinamo Kiev is er gelukkig wel eentje om flink van te genieten. Mijn mams valt in die zin duidelijk met haar neus in de spreekwoordelijke boter. Bij de treffer van Dusan Tadic volgt zelfs een onvervalste bierdouche, maar ze vindt alles mooi.

Donny van de Beek wordt thuis tegen Dinamo Kiev Man of the Match. Iets te veel eer wat mij betreft, maar prima, het is hem gegund. Na een paar reservebeurten moet hij er nu plots vanaf de start staan. En hij staat er. Onbedoeld toont hij hiermee het gelijk van Erik ten Hag aan.

De trainer blijft immers zijn boodschap verkondigen dat hij meer dan elf basisspelers heeft en dat niet iedereen altijd kan spelen. Daar is het seizoen simpelweg te lang voor en de wedstrijden volgen elkaar in rap tempo op. Iedereen is keihard nodig en het teambelang staat voorop. De eigen ego's moeten even worden weggestopt.

Het is zaak dat Ten Hag zijn spelers meekrijgt in die visie. Als dat de trainer lukt, dan voorzie ik nog veel meer moois in Amsterdam dit jaar. Het laatste wat de coach echter kan gebruiken is dat spelers gelijk gaan muiten als ze er een keertje niet in staan.

• Eerdere blog: #tenhagin

Als de 3-1 wel zo’n beetje veilig is gesteld, zet Zuid weer een pogo in. Wederom over twee ringen. Het ziet er geweldig uit. De sfeer is goed en wat hoop ik dat het zo blijft. Mijn moeder kijkt Ajax altijd op televisie, maar kijkt nu in een kolkend stadion haar ogen uit.

“Die Hakim Ziyech loopt ook overal hè,” valt haar op. Ze kijkt vrijwel alles van Ajax, maar louter op televisie. Op de tribunes vallen toch plots andere dingen op. Er worden wel meer zaken duidelijk: “Ik weet nu eindelijk wat ze allemaal zingen.”

Namens mijn moeder bedankt voor ‘het gekkenhuis op de tribunes’. Ze vond het heul erg gezellig allemaal. Ik gok zomaar dat de volgende keer geen 23 jaar meer hoeft te duren.