Door Floris Roos

Lasse, wat een wedstrijd…
“Zo, ja, dat mag je zeggen. We mogen niet tevreden zijn, zeker na een eerste helft waarin we twee goals maken. We speelden delen van de eerste helft geweldig en hadden het aardig onder controle. Een uitwedstrijd en twee goals, dat is heerlijk. Maar ja, dat goede gevoel is nu wel weg natuurlijk.”

Want ja, die die tweede helft. Beschrijf die eens?
“Ja, toen werd het een heel andere wedstrijd denk ik. We kwamen er bijna niet meer aan te pas en toen was Standard de bovenliggende partij. We zeiden nog tegen elkaar in de rust: we moeten in elk geval de nul houden. Dan valt toch de 1-2 en dan vlak voor tijd krijgen ze zelfs een penalty. Dat is ontzettend balen, want met 1-2 naar Amsterdam zou nog een prima resultaat zijn geweest.”

Hoe kijk je dan naar dit uiteindelijke gelijkspel?
“Nou ja, opzich is 2-2 niet slecht, maar als je eerst met 0-2 voorstaat, dan voelt dit toch als een verlies. Het voelt echt niet lekker als je een penalty en de gelijkmaker in de laatste minuut om je oren krijgt.”

Hoe was de stemming na afloop in de kleedkamer?
“Heel matig natuurlijk, zeg maar slecht. Het voelt echt als een verlies, want je geeft een 0-2-voorsprong uit handen, waarmee je een hele grote kans maakt om de volgende voorronde te halen. Die goede kans hebben we natuurlijk nog steeds, maar we hebben het onszelf wel een stuk moeilijker gemaakt.”

Hoe kon jullie de voorsprong uit handen glippen?
“In de tweede helft gingen we teveel de lange bal zoeken en kwamen we niet meer in ons positiespel terecht. Toch kwamen we in de tweede helft nog tot drie honderdprocentkansen volgens mij en daar moet je er wel eentje van maken. Dan had je op 0-3 gekomen.”

• Fotoverslag: Uitdoelpunten pluspunt na het tonen van twee Ajaxgezichten

Jullie kwamen er in de tweede helft inderdaad nog best een aantal keer aardig uit, maar tot een treffer leidde het niet. Je had je het duel op slot kunnen gooien.
“Ja, dat is het. We waren er zeker een aantal keer dichtbij. Hadden de 0-3 op de schoen. Als je dan die kansen creëert, dan moet je ze ook maken. We moeten het nu gewoon goedmaken in Amsterdam en dat gaan we ook doen.”

In de eerste helft swingde Ajax bij vlagen. Er was veel beweging, veel positiewisselingen. Standard leek soms even niet te weten wie waar stond.
“Ja, dat is ook precies de bedoeling. Het zag er toen bij vlagen fraai uit. In de tweede helft gingen zij een beetje hetzelfde doen. Toen kwamen hun buitenspelers ook veel naar binnen en daar hadden wij ook moeite mee. In de eerste helft lukte het ons om het ze ontzettend lastig te maken. Daarom is het ook zo vervelend dat we dat niet konden voortzetten in de tweede helft.”

Ben je nou ook helemaal kapot? Het was ook serieus bloedheet.
“Pfoe, ja, ik ben nu wel écht op ja. Het was tijdens de wedstrijd zo ontzettend warm, maar daar had de tegenstander ook last van, dus dat is verder geen excuus natuurlijk. We moeten het in eigen stadion afmaken volgende week.”

Tussendoor heb je zaterdag de start van de competitie, thuis tegen Heracles. Je zou het bijna vergeten met al die Europese potjes.
“Ik vind het eigenlijk wel lekker dat de eredivisie weer begint. De voorbereiding is geweest, het mag nu allemaal wel weer starten. Omschakelen van Europees naar competitie vind ik het ook niet moeilijk. Dat ben ik wel gewend.”

En na Heracles-thuis de return tegen Standard. Volle Arena en alles. Gaat Ajax het halen?
“Ja absoluut. Daar heb ik het volste vertrouwen in. Zeker voor eigen publiek. Maar goed, dan moeten we het wel op een andere manier doen dan vandaag in de tweede helft, dat is natuurlijk ook duidelijk."