Alleen Anderlecht maakte van het oude pareltje weer een echt voetbalstadion. Ajax kwam enkel de benen strekken en wat aanklooien in een zeer lichte training.

Stel dat deze 'wedstrijd' op De Toekomst was geweest en we er een tientje voor hadden betaald, dan was er best wat reden tot klagen geweest. Nu lijkt het me sterk dat iemand daar aan dacht.

Ik vraag me wel af of Ajax in de tussentijd wel goed op de kalender heeft gekeken.

In deze entourage was ik in ieder geval niet zo met het zeer matige spektakel bezig. Het was vooral fijn om weer eens in dat stadion te zijn. Met mooi weer nog wel. De plek waar ik grote wedstrijden zag, is nog altijd meer dan een museum. Dat het me meer aan Dafne Schippers en Sven Kramer doet denken, dan aan Jari Litmanen is dan ook niet echt erg. Tijden veranderen.

Zo zal ik aan die gekke nieuwe trainingspakken ook vast weer wennen. “Gekke Belgen,” dacht ik aanvankelijk, tot ik zag dat die assistent toch echt met Siem de Jong in de weer was. Ach ja, dat soort opstartdingetjes komen meestal wel goed in mijn hoofd.

Ik vraag me wel af of Ajax in de tussentijd wel goed op de kalender heeft gekeken. In deze omgeving, in deze maand, kan het tijdsbesef een deuk oplopen. De voorrondes staan voor de deur en ik overweeg me als rechtsback aan te bieden. Niet dat ik er iets van kan, maar de paniek slaat wat in mijn hoofd. 

Mooi weer in zo’n prachtig stadion zou wel eens een verwarrende inwerking kunnen hebben.