Eén en ander komt door mijn vorige blogje. “Ik kan nou niet zeggen dat ik nu veel zin heb in komend seizoen,” was de allereerste reactie van mijn collega, toen hij het stukkie las. Dit ten teken dat mijn tekst ietwat zwartgallig van toon was. Hij trok er een nogal verwrongen gezicht bij.

Ik trek mij dat natuurlijk aan, want ik ben een ontzettend gevoelig baasje. Je zou inderdaad kunnen denken dat ik niet zo’n zin heb ik komend seizoen, maar het tegendeel is waar. Mijn seizoenkaart stuiterde afgelopen vrijdag door de brievenbus en dan draaf ik kwispelend richting deurmat.

Al met al kriebelt het wel weer. Al zeg ik er gelijk bij dat die kriebel verandert in schurftige jeuk als Frenkie de Jong en Matthijs de Ligt tegen een niet te weigeren Catalaans bod van de hand worden gedaan. Zo is het ook.

Oh echt, ik maak mij zat zorgen over het reilen en zeilen bij Ajax. Maar toch mis ik simpelweg het bezoeken van wedstrijden. Want wat er ook gebeurt, ik ga nooit met tegenzin naar Ajax. Bij de start van een nieuw seizoen zijn er bovendien vragen genoeg, waar we tijdens de voorbereiding mogelijk deels antwoord op krijgen.

Mijn seizoenkaart stuiterde afgelopen vrijdag door de brievenbus en dan draaf ik kwispelend richting deurmat.

Als Frenkie blijft, op welke positie komt hij dan te spelen? Kan hij Hakim Ziyech doen vergeten op het middenveld? Hervindt Kasper Dolberg zichzelf? Wat mogen we verwachten van de nieuwe aanwinsten Hassane Bandé en Perr Schuurs? En hoe schiet Zakaria Labyad uit de startblokken? Misschien voetbalt Carel Eiting de ervaren Lasse Schöne nog voor hij terug is van het WK uit het elftal...

Wat doet Erik ten Hag met de rechtsbackpositie? Voor vele miljoenen zijn Manuel Luis Orejuela en Rasmus Kristensen aangetrokken, maar het kan zomaar dat de trainer Noussair Mazraoui op die plek posteert. Ook interessant: wat gebeurt er met spelers als Vaclav Cerny, Daley Sinkgraven en Dennis Johnsen?

Wel hoop ik dat de Arenastoeltjes komend seizoen beter zijn bezet dan afgelopen jaar het geval was. Ook wens ik dat de band tussen spelers en een deel van het publiek zich herstelt. Dat sommige spelers liever uit spelen, kan nooit de bedoeling zijn.

Kom maar op met het nieuwe seizoen. Fijn naar het stadion, wat is er mooier?

In de Johan Cruijff Arena juichen we, fluiten we, schreeuwen we met schuim op de bek, klappen we, verwonderen we ons, schaterlachen we, irriteren we ons, zijn we euforisch, winden we ons op, zijn we trots op onze talenten, bidden we, zingen we, schelden we, balen we, drinken we Heineken, springen en hossen we.

Begrijp mij niet verkeerd, ik kan mij gemakkelijk over tal van zaken opwinden als het gaat om Ajax. Maar echt, bovenstaande zou ik echt voor geen goud willen missen.

De voorbereiding is gelukkig begonnen. Lekker!