Op deze laatste training spreekt de Europees kampioen van 1988 ze overduidelijk uit naar Noa Lang. De negentienjarige aanvaller hoort het aan, maar ruimt niets op. Hij draagt zijn eigen schoenen. Twee paar. Dat is genoeg. 

De hiërarchie is onduidelijk. Lang drukt in ieder geval zijn neus, waar andere jonkies als Teun Bijleveld (20), Sven Botman (18) en Ryan Gravenberch (16) wel gehoor geven aan de oproep van Winter. Eerder, op de woensdagtraining, moest Winter de jonkies ook al aansporen om in actie te komen. “Ik zou het maar doen als ik jou was.” Tegen wie hij het had was onduidelijk.

• Video: Ten Hag pikt flinke verliespartij reserves niet zomaar

Winter is er deze week in ieder geval maar druk mee. Op de vroege vrijdag moeten er na een potje tien tegen tien pionnen worden opgeruimd. Ditmaal geven Victor Jensen (18) en Jurgen Ekkelenkamp (18) gehoor aan het verzoek, alsmede... Matthijs de Ligt. 

De achttienjarige verdediger voelt zich niet te groot om de spullen op te ruimen. Hij voldoet qua leeftijd ook absoluut aan de definitie van een 'jonkie', maar zijn komeetachtige ontwikkeling maakt dat het toch wat vreemd aanvoelt.

Iedere speler is uniek en heeft zijn specifieke kwaliteiten. Toch dringt de vraag zich op: wat als de technisch vaardige Lang ook maar een klein beetje de mentaliteit van De Ligt in zich zou hebben?