Niet alleen het wegvallen van Nouri maakte indruk, ook de sportieve malaise was voor deze jongetjes niet gemakkelijk. De jongste heeft nog niet veel succes meegekregen en zit dus eigenlijk, net als iedereen, te wachten op een kampioenschap.

Opvallend was zijn reactie na de kampioenswedstrijd tegen PSV. Hij keek op YouTube urenlang beelden terug van weleer, van huldigingen nadat Ajax wel kampioen was geworden. Zo ‘verkeek’ hij zijn verdriet en zag-ie dat zijn club schalen kan veroveren.

Als digibeet en ouderwetste tv-kijker bevind ik mijzelf niet vaak op YouTube, maar je wilt als ouder wel een beetje controle houden op wat je kinderen kijken. Zo kwam ik bij een uitzending van Ajax TV rond de 250.000ste abonnee van het YouTube kanaal.

Aan tafel zaten de uitstekende presentatrice, luisterend naar de prachtige naam Fresia Cousiño Arias, en de onvolprezen Heini Otto. Hij is tegenwoordig begeleider van de coaches op De Toekomst. Nu vind ik Fresia fantastisch, maar Heini nog geweldiger.

Als je het hebt over DNA van de club zouden ze dat eigenlijk bij Heini moeten afnemen.

Mensen als Heini maken onze club, zeg ik wel eens gekscherend, maar met een serieuze ondertoon. Heini heeft alles in zich wat Ajax voor mij Ajax maakt. Als je het hebt over DNA van de club zouden ze dat eigenlijk bij Heini moeten afnemen! Met Amsterdamse tongval en humor loopt hij dagelijks over De Toekomst en staat hij altijd voor iedereen klaar. Van jong tot oud.

De 63-jarige begint deze zomer aan zijn 25ste (!) voetbaljaargang bij Ajax. In al die jaren bekleedde hij vele functies. Van assistent-coach bij het eerste elftal tot ambassadeur van het sociaal-maatschappelijke project Ajax Streetwise. Heini word ook wel de ‘vader van De Toekomst’ genoemd. En als Heini de vader is, mogen wij Simon Tahamata zeker de oom van De Toekomst noemen! Als een hechte familie die samen hoogte- en dieptepunten beleeft.

Een hoogtepunt was voor mij was die uitzending van Ajax TV met Heini. Alles zat erin, maar vooral veel emotie en liefde voor de club! Dat laatste is zo kenmerkend voor ons als supporters. Voetbal is emotie en zeker voor ons. Wij staan op met de club en gaan er mee naar bed. Wat dat betreft was dit seizoen een achtbaan aan emoties.

Wij sloten het seizoen zondag af en is het dus weer tijd om de seizoenkaart te verlengen. Sommige fans moeten erover nadenken, anderen zeggen na een matig seizoen rigoureus op en weer anderen – zoals ik – verlengen blindelings. “Die kaart gaat mee mijn kist in,” zegt ik altijd, hoe slecht Ajax ook mag spelen.
 
Mijn liefde voor ons aller Ajax is onvoorwaardelijk. Vreemdgaan zal ik nooit en een jaartje droog staan, is er ook zeker niet bij. Nee, de liefde is er en zal nooit verdwijnen. “Ben je dan ook niet kritisch,” luidt de vraag die ik al voel aankomen. Zeker wel en hoe! Maar altijd opbouwend, vaak met een grap en een grol en altijd om het beter te laten gaan.

Net als Heini, onvoorwaardelijk voor Ajax!