Op de tweede dag van mijn stage mocht ik mee naar een covershoot met Nico Tagliafico. Ik ben niet het type dat praktisch flauw valt als ze een Ajaxspeler in het echt ziet, maar gaaf is het wel. Nadat Nico klaar was met stoer voor de camera poseren, gaven we elkaar een hand en zeiden we elkaar gedag. Ik wenste hem toen succes voor de uitwedstrijd tegen Roda JC. Ik dacht er niet echt bij na, het leek mij gewoon wel netjes om dat te zeggen.

Ajax won die wedstrijd met 4-2 en Nico gaf twee assists. Hij had dus een groot aandeel in de overwinning. Volgende dag op kantoor zeiden mijn collega’s al grappend dat mijn succeswens vast mee had geholpen aan de goede prestaties van de Argentijn. “Ja hoor, het zal wel,” dacht ik.

Toeval? Misschien, maar blijkbaar wel het proberen waard.

Een aantal weken later stond een interview met Matthijs de Ligt gepland, op de vrijdag voor de thuiswedstrijd tegen sc Heerenveen. Tijdens het interview hoorde ik de uitspraken van mijn collega’s door mijn achterhoofd spoken. Zal ik het dan toch eens proberen? “Matthijs, bedankt en succes zondag!” zei ik na afloop.

Wat denk je? Matthijs loopt voor het eerst met de aanvoerdersband het veld op en maakt al koppend de 1-0 tegen sc Heerenveen. Toeval? Misschien, maar het is dus blijkbaar wel het proberen waard.

Vandaag sprak ik met Max Wöber voor de volgende editie van Ajaciedjes, het Ajax Kids Clubblad. Natuurlijk mocht mijn ritueel na afloop van het gesprek niet ontbreken. Wie weet scoort Max zondag wel op z’n Duits (of nou ja, op z’n Oostenrijks), in de laatste minuut tegen PSV de winnende goal.

Er rest mij nog maar één ding te zeggen in aanloop naar het allesbeslissende duel tegen PSV: Viel Glück, Max!