Door Floris Roos

Ajax wint de bewuste wedstrijd in februari 1997 met 3-0. De treffers komen op naam van Tijani Babangida, Jari Litmanen en Patrick Kluivert. En de goal van Justins vader is bij mij altijd blijven hangen.

Vlak voor rust doet Jari Litmanen iets wat we van hem gewend zijn: met een pass tussen twee Rotterdamse verdedigers door bereikt hij zijn spits. De bal heeft precies de juiste snelheid. De diepgaande Kluivert pikt de bal op, behoorlijk uit richting en rechts van het doel. Koeman heeft de achtervolging ingezet en probeert het gevaar te neutraliseren.

Wat er dan gebeurt staat nog altijd op mijn netvlies gebrand.

Kluivert neemt de bal aan. Hij dreigt en lokt zijn opponent Koeman om in te grijpen. De grote Koeman, die overkwam van FC Barcelona, wordt uit de tent gelokt door een jonge blaag en hapt.

Koeman is Kluivert he-le-maal kwijt

Op het moment dat de Feyenoord-aanvoerder Kluivert de voet dwars wil zetten, kapt de Ajaxspits de bal behendig met rechts naar binnen. Koeman ziet het gebeuren, maar loopt nog drie stappen door en is lang niet zo behendig als zijn directe tegenstander. Sterker nog, hij is Kluivert he-le-maal kwijt.

Terwijl Koeman om zich heen kijkt waar Kluivert is gebleven, schiet Ajax’ nummer negen zonder nadenken met links verwoestend raak. Hoog in het dak van het doel slaat de 2-0 binnen. Doelman Ed de Goey hoort wel iets langs suizen, maar heeft het projectiel vermoedelijk nooit gezien.

Het is een doelpunt van grote klasse en de Arena ontploft. Ook de ontlading bij Kluivert is enorm. Hij schreeuwt het uit op de reclameboarding, de vuist gebald richting de F-Side. Litmanen, de man van de assist, is er als eerste bij. De rest volgt al snel.

Wie weet volgt er zondag een nieuw memorabel Kluivert-moment?