Door Gert van Dijk

De standaardopmerkingen komen dan weer naar boven: hij kan er geen hout van, hij is geen rechtsback, hij komt te weinig op langs de lijn, hij maakt altijd cruciale fouten, hij voegt voetballend niets toe, hij pakt altijd een onnodige kaart en hij is irritant.

Je kunt een mening hebben, maar de manier waarop soms over Veltman wordt gesproken is niet fraai.

Veltman praat nooit over wat ze allemaal over hem zeggen. Hij is gewoon met zichzelf en zijn club Ajax bezig. Als aanvoerder uit hij zich altijd prima in interviews na de wedstrijd. Was het goed, dan zegt hij dat, maar ook als het slecht is vertelt hij dat eerlijk.

Veltman is een winnaar. Hij wil de wedstrijd winnen ten koste van alles. Natuurlijk, hij is geen rechtsback maar een centrale verdediger. Dat weet hijzelf ook, maar hij staat er gewoon zonder morren en speelt zijn wedstrijden in het belang van Ajax en doet dat op zijn manier.

In grote wedstrijden staat hij er eigenlijk altijd. Hij zoekt continu de tegenstander op in het duel. Veltman speelt op het randje, maar krijgt daardoor zijn elftal wel mee, zoals je ook van een aanvoerder mag verwachten.

Irritant? Nee, juist geweldig om te zien. Als supporter van ons aller Ajax wil ik juist die strijd en passie zien. De absolute wil om te winnen.

Daarom kan ik niet wachten tot zondag 21 januari. Tegen Feyenoord zoekt hij weer zijn tegenstander. Dan speelt hij weer op het randje en sleurt zijn Ajax mee naar de winst.

Blijf dat doen Joël, want mede daarom ben jij mijn held.