Natuurlijk, zijn laatste twee seizoenen in Amsterdam waren om snel te vergeten. Thulani zelf werd voor mijn gevoel overigens ook snel vergeten. De kleine Zuid-Afrikaan had opvallend veel voor- en tegenstanders. Niet zo heel gek, want met Serero was het binnen de lijnen ook vaak alles of niets.

Hoe kwam de breuk ook alweer tot stand? Ajax wilde niet meer met hem verder en gaf dat tijdig (lees voor aanvang van het seizoen) al aan. Maar Serero vond geen geschikte nieuwe club en sleet zijn laatste contractjaar op een bijveld van De Toekomst, met zo nu en dan speelminuten bij Jong Ajax.

Die snelle aftocht in de anonimiteit had voor mij iets treurigs. Was de man die in grote stadions soms grootse prestaties had geleverd nu zo veel minder dan zijn concurrenten? Waarschijnlijk niet, maar stond hij simpelweg de ontwikkeling van de eigen jeugd in de weg. En dat kan niet bij Ajax. Spelers als Riechedly Bazoer en Jairo Riedewald. Achteraf is gemakkelijk oordelen, maar deden zij het uiteindelijk veel beter?

'Een oliemannetje op het middenveld, ook. Al was hij natuurlijk ook de man met de meest belabberde schiettechniek in de Ajaxselectie.'

Serero verloor de strijd van de spelers van de toekomst. Marcel Keizer – toen nog trainer van het beloftenteam – vertelde me nog geen jaar geleden dat de middenvelder weliswaar weinig wedstrijden speelde, maar fit genoeg was om de grootste talenten van Jong Ajax continu uit te dagen.

Dat mocht dan zo zijn, de lat lag bij het eerste elftal van Peter Bosz inmiddels een stuk hoger. Clubs als sc Heerenveen, Standard Luik en Roda JC wilden Serero op diverse momenten al uit zijn sportieve lijden verlossen, maar de Zuid-Afrikaan bleef zitten waar hij zat en diende dus zijn aflopende contract uit.

Uiteindelijk verkaste hij naar Vitesse. Net terug van een blessure zou hij aanstaande zondag, na 511 dagen, weer eens op het Arenagras kunnen staan. Ajax - FC Twente (4-0) op 1 mei 2016 was zijn laatste thuisduel in Ajax 1. Ik hoop dat hij het redt. Soms vergeleek ik hem met een tovenaar, zoals hij zijn tegenstanders geregeld het bos in stuurde na weer zo’n fraaie lichaamsschijnbeweging. Vermaak op het veld! Een heerlijke gifkikker. Soms op het randje en incidenteel erover, de rode kaart tot gevolg.

Thulani: in Ajaxshirt altijd een loyale, gretige jager. Een oliemannetje op het middenveld, ook. Al was hij natuurlijk ook de man met de meest belabberde schiettechniek in de Ajaxselectie. Intikkertjes, zoals in de befaamde thuiswedstrijd tegen FC Barcelona, gingen hem een stuk beter af.

Als we zondag massaal klappen voor de formeel afzwaaiende Klaassen, applaudisseer ik ook zachtjes voor het toverende oliemannetje, in het geel-zwart.