Ik ben net een paar minuten in het Lindenstadion, waar Ajax net als vorig jaar de basis voor het nieuwe seizoen wil leggen, als ik aan de praat raak met Johann. Hij hangt een spandoek op, waar groot de letters W, I, E en N op staan, met daarnaast het oude logo van Ajax. En een datum: 05-02-1984.

Met een stift zijn op het spandoek allemaal handtekeningen gezet. Van de selectie van 1984, vraag ik? Johann kijkt me verbaasd aan. Nee, het zijn die van de huidige selectie. Als ik beter kijk, zie ik inderdaad Schöne staan. De Ligt. Huntelaar. “Ik heb deze vlag laten tekenen in de garage van het hotel waar Ajax verblijft.”

Dan pakt Johann zijn portemonnee, en laat een kaart zien die lijkt op een seizoenkaart van Ajax. Heeft hij gekocht. Ik moet weer wat beter kijken om te zien dat het daadwerkelijk een seizoenkaart is. Van komend seizoen. Zuid, tweede ring.

'Het was mijn eerste keer in het buitenland. Ajax – Volendam, in De Meer, op 5 februari 1984'

Hoe zit dat? Johann vertelt het allemaal. Hij is bevriend met Felix Gasselich, de Oostenrijker die van 1984 tot 1986 bij Ajax speelde. “Daarvoor speelde hij bij Austria Wien. Als dertienjarige jongetje ging ik elke week drie, vier keer naar de trainingen kijken. Zo leerde ik Felix kennen. Toen hij naar Ajax ging, ben ik ook gaan kijken. Op vijftienjarige leeftijd, het was mijn eerste keer in het buitenland. Ajax - Volendam, in De Meer, op 5 februari 1984.” Hij wijst naar de datum onder het logo. “En later die week Feyenoord - Ajax in De Kuip, voor de beker.”

Zo groeide zijn liefde voor Ajax. Zo erg dat hij sinds dit seizoen dus een seizoenkaart heeft. Johann hoopt acht keer te kunnen gaan, minimaal. Vanuit Wenen. Met de auto. In veel gevallen pakt hij dan eerst een wedstrijd van Schalke 04 mee, zijn andere liefde. “Dat is alleen een probleem als beide ploegen zaterdag spelen. Dan heb ik minder dan twee uur om van Gelsenkirchen in Amsterdam te komen. Maar het gaat me lukken.”

Johann, uit Wenen, heeft een seizoenkaart van Ajax. Misschien ben ik weinig gewend, maar ik vind het redelijk bizar. Maar het wordt nog gekker. Johann trekt aan de boord van zijn T-shirt, zodat de huid onder zijn rechterschouder zichtbaar wordt. Het oudste logo van Ajax toont zich.

Johann heeft meer tatoeages. Veel meer. Die aan de rechterkant zijn van Ajax, die aan de linkerkant van Schalke 04. Drie kruizen, een doodskop met de vlaggen van Ajax en Schalke. “Het was te gek dat ze tegen elkaar speelden in de Europa League. Ik ben beide wedstrijden geweest. Ook naar de finale in Stockholm.”

Huntelaar moet er wel helemaal op, van top tot teen. 

Na de training kom ik Johann weer tegen, bij de plek waar de spelers van het veld komen. Zijn spandoek hangt nog over de boarding, in zijn hand heeft hij een plastic zak. Hij trekt er een wedstrijdshirt uit van Klaas Jan Huntelaar. Superspits van Ajax én Schalke 04. Het is uit 2006, gedragen tijdens Ajax - PSV. De modder op de rechtermouw zit nog op het shirt.

Johann wil met Klaas Jan op de foto, met het shirt. De Ajacied vindt het prima. Of ik de foto even wil maken. Ook prima. Huntelaar moet er wel helemaal op, van top tot teen. Wederom prima.

Als Johann het resultaat ziet, glundert hij breeduit. Hij heeft zijn foto binnen. Ik lach naar hem, want ik heb mijn verhaal, denk ik. Een seizoenkaarthouder uit Wenen... het blijft bizar.