10.00 uur, ja!! Inloggen, klikkerdeklik, gaat goed, wedstrijd zichtbaar... Jajaja!!! So far, so good, hup! 'Beste kaart aanbevelen', ja klikklakklik, doe maar, hup! ENTER! Dan de ontnuchterende boodschap van het ticketsysteem:

0 kaart(en) gevonden die aan jouw selectie voldoet.

Whut? Hoezo dan??? Wat is dit voor melding? Opnieuw. Zelfde melding. En weer. En weer. Ik zie voor me hoe vele Ajacieden aan andere keukentafels ook aan het proberen zijn met schuim op de bek. Opgeven doen we niet. Dan plots kom ik erdoor! 'Aan winkelwagen toevoegen.' JAJAJAJAJA! Lekker dan! Doorklikken en betalen. Het betaalschermpje laadt en dan zie ik:

De door jou geselecteerde ticket(s) kon(den) niet aan de winkelwagen worden toegevoegd. Dit kan komen doordat de tickets een fractie eerder door een mede-supporter aan zijn winkelwagen zijn toegevoegd.

Argh!! Ik geef niet op en blijf op de F5-knop rammen als een malle. Ik lijk er nog tweemaal doorheen te glippen, maar krijg even zo vaak bovenstaande melding. Deze zaterdagmorgen krijg ik een goede les 'omgaan met teleurstellingen'.

Er is weer hoop! Dus gaan we weer stug door met F5'en. Zweetparels en alles. 

Net als ik wil opgeven twittert @Ajaxfancare dat alle kaarten in de winkelwagens zitten, máár dat het daarmee nog niet is uitverkocht. Kaarten kunnen terugvallen, zoals dat heet. Er is weer hoop! Dus gaan we weer stug door met F5'en. Het is inmiddels ware topsport geworden. Zweetparels en alles. Mijn wijsvinger schreeuwt dat hij pijn heeft en mijn deodorant raakt uitgewerkt.

De laptop rookt inmiddels, maar het lukt niet. Het Heracles-uitvak is echt uitverkocht. En dat is hartstikke positief en goed. We schakelen razendsnel door naar Plan B: het digitale huis van Heracles. Een paar klikken verder zoek ik een stoeltje uit tussen het thuispubliek en reken een kaartje af. Mijn mobiel doet blieb. Het e-ticket rolt binnen. Moegestreden, maar tevreden neem ik een slok van mijn inmiddels koude koffie.

De laptop smeult nog wat na.

De vriendin komt de trap af en ziet mijn glimlach aan de keukentafel. “Wat lach je?” “Ik heb een kaartje voor Heracles-Ajax geregeld op 12 augustus. Kostte wat moeite, maar is gelukt.” Een zweetdruppel rolt over mijn rug. 

“Eh, sorry lieverd, maar je kunt écht niet naar die wedstrijd. Dan hebben we dat 90’s feestje van Suus, weet je nog?”
 
G$@*ver^m%)!!!!!!!!!11

Glad vergeten. Die kaarten liggen inderdaad al maanden in de keukenlade. Heel even probeer ik er nog onderuit te komen, maar de strenge blik van de vriendin maakt dingen duidelijk: nee, ik ga niet naar Ziyech, Dolberg, Younes en Sánchez. Ik ga toch echt naar T-Spoon, The Party Animals, 2 Brothers on the 4th Floor, Mental Theo en Twenty 4 Seven. Lekker hakken.

Is ook topsport.