Ajax verloor dit seizoen slechts een van zijn tien Europese wedstrijden, maar het levert tot dusver niet meer op dan een plekje in de zestiende finales van de Europa League. Stopt het hier, dan stoten we elkaar over een tijdje heus niet aan van: weet je nog?

Nee, dan gaat de succesvolle groepsfase toch iets anders de boeken in. Dan zal er altijd op worden gewezen hoe gemakkelijk het Ajax verging in groep G. Panathinaikos dat er niets van bakt, Standard Luik dat Europees nooit iets klaarspeelt en Celta de Vigo als minste van alle Spaanse broeders.

Slaagt groepswinnaar Ajax er wel in om Legia opzij te zetten – en waarom zouden we dat niet mogen verwachten? – dan wordt er een mooi hoofdstuk toegevoegd aan het Europese avontuur van 2016/2017. En reserveer ik alvast de volgende pagina’s.

Stopt het hier, dan stoten we elkaar heus niet aan van: weet je nog?

Maar het is nu nog allemaal net niet bijzonder genoeg, daarvoor is toch echt meer nodig. Het is heus niet zo dat ik pas genoegen neem met een plekje in de finale in Solna. Al hoor ik de eerste spelers alweer roepen dat Ajax het toernooi best kan winnen.

Was er niet een Feyenoorder die ook zoiets riep, zette Frank de Boer ook niet steeds in op een (halve) finaleplaats? Maar Legia… De Polen moeten afgeschud worden. Als dat lukt, denk ik nog vrolijker terug aan de jonkies die Panathinaikos zoek speelden, aan dat uurtje voetballes waarop Standard werd getrakteerd.

Het is me nu allemaal nog net iets te vrijblijvend. De jonkies horen de opmaat te zijn, niet een vervroegd hoogtepunt op een moment dat je naar meer verlangt. Hopelijk krijgen we onze eerste dosis vanavond in Warschau, hup!