Maar het geluk zat hem niet alleen daarin, ik heb door het begeleiden ook twintig minuten van de eerste helft niet gezien. Toen ik halverwege het eerste bedrijf op mijn plek ging zitten, zeiden mijn vrienden met een hoop cynisme in de stem dat ik ‘heel veel had gemist’.

Dat er precies niets gebeurde, was me ook al opgevallen toen ik over het Arenadek liep met de mascottes. Normaal komt daar het stadiongeluid goed door, hoor je af en toe een oeh en een aah, maar nu kwam er helemaal geen geluid uit het stadion. Alsof er geen wedstrijd bezig weg. Best bijzonder, aangezien een paar minuten daarvoor de spelers vlak voor me het veld op waren gegaan.

Eenmaal op mijn stoeltje merkte ik dat alleen de Ajacieden op de F-side er echt zin in hadden. In de rest van de Johan Cruijff Arena zaten de meeste mensen als een dood vogeltje op hun stoel. Het enige geluid dat daar werd geproduceerd, was gefluit. En dat vond ik eigenlijk nog storender dan het vreselijk slechte voetbal dat Ajax liet zien.

Ik heb nooit begrepen waarom mensen tijdens de wedstrijd hun eigen team uitfluiten. Het lijkt me sterk dat er ooit een speler beter van is gaan voetballen en zeker als een team al niet overloopt van het vertrouwen, zoals Ajax op dit moment, helpt dit de ploeg niet over het dode punt heen, lijkt me.

Ik heb nooit begrepen waarom mensen tijdens de wedstrijd hun eigen team uitfluiten.

Natuurlijk heeft iedereen het recht om zijn of haar boosheid over het spel van Ajax te uiten. Maar het lijkt me goed als de uitfluiters ook kijken naar hun eigen bijdrage. Want waarom kunnen die supporters zich voor Ajax - Roda JC niet opladen om hun club vanaf de eerste minuut te steunen en lukt dat over twee weken wel, als PSV op bezoek komt? Want dan kan de Arena ineens wel kolken, zoals dat ook vorig seizoen regelmatig gebeurde.

Met dat in je achterhoofd is het ineens niet meer zo gek dat de spelers niet hun topniveau halen. Het zijn net mensen, die voetballers. Natuurlijk is het hun werk om ongeacht de tegenstander scherp te zijn, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Dat is een eitje als het lekker loopt, je wedstrijd na wedstrijd wint. Maar als je middenin een seizoen zit waarin alles tegenzit, hebben de spelers – juist tijdens Roda-thuis – de steun van hun supporters nodig.

En het kan natuurlijk ook best dat het gefluit eigenlijk niet voor de spelers wat bedoeld, maar voor de beleidsbepalers. Want er valt voldoende aan te merken op wat Ajax sinds de finale van de Europa League heeft gedaan en vooral niet heeft gedaan. Toch zou het dan effectiever zijn als dat op een andere manier wordt geuit. Hang een spandoek op, fluit pas als de spelers binnen zijn, geef je mening op sociale media, stuur een blog in. Maar geef de spelers niet de schuld van keuzes die zij niet hebben gemaakt.

Want één ding weet ik zeker: de spelers doen echt wel hun best. Dat ze niet het niveau van vorig jaar halen, ligt niet aan de jongens en mannen op het veld. En dat de supporters dan ook niet op het niveau van vorig seizoen zitten, is net zo goed niet vreemd.

Maar het hoeft niet door slaan naar het uitfluiten van spelers.