Zelf had ik een tijdje terug ook een duif in huis. Midden in de nacht. Onze kat zat achter hem aan en kon hem niet te pakken krijgen. Toen ik de snorrende viervoeter naar buiten had gewerkt, lukte het me haast niet om het andere beest naar buiten te krijgen. Het was dus geruststellend om te zien dat het 22 profs ook niet lukte. Geruststellend, maar ook tekenend wellicht.

Duif keerde almaar terug in de buurt van Neres. Links van hem. Terwijl de Braziliaan nog een van de meest gedreven Amsterdammers leek. Maar nee, het dier was niet onder de indruk en keerde steeds maar terug om rond te scharrelen.

Twee mannen met een groot net wisten in de rust namelijk iets te doen wat twee teams niet lukte.

Aanvankelijk dacht ik nog dat het beest het eind van de negentig minuten niet zou halen. Ik hoopte voor Marianne Thieme dat ze niet keek. Al snel werd me duidelijk dat Duif niets te vrezen had. Dichter bij het Ajaxdoel had hij of zij het vast ietsepietsie zwaarder gehad. 

Dat zouden we alleen nooit weten. Twee mannen met een groot net wisten in de rust namelijk iets te doen wat twee eredivisieteams niet lukte. Het beest rook opeens gevaar en vloog naar de nok. Keerde niet meer terug.

Toen de mannen met het net afdropen klonk de Gert en Hermien-hit. Alle Duiven op de Dam (shalalali shalalala). Lullig. Helaas de beste soundtrack voor deze middag.