Maar weinig Ajaxtalenten stonden elke ochtend op met hun doel – schitteren in de Johan Cruijff Arena – letterlijk voor ogen. Emanuelson zag het stadion als hij de gordijnen van zijn slaapkamer opendeed. Die kleine tiener met de grote dromen woonde in de schaduw van Ajax’ thuishaven, in de wijk Venserpolder.

Ruim twaalf jaar geleden maakte ik voor Ajax Life een reportage over de familie Emanuelson. Daarin schuilde namelijk een prachtig voetbalverhaal dat ontstond in Paramaribo en uiteindelijk bekroond werd in de Johan Cruijff Arena waar de jongste telg schitterde in het Ajaxtricot.

Zo schitterde zijn vader, Errol, in Suriname voor FC Robinhood en verdiende daar met zijn spectaculaire en attractieve spel schitterende bijnamen als 'Robinhoodraket', 'Siegel de Verschrikkelijke' en de 'Rumba Man'.

Julian, Urby’s negen jaar oudere broer, schoof ook aan. Hij was ook een talent en zat enkele seizoenen in de Ajax-opleiding, maar verloor de concurrentiestrijd na de A1 uiteindelijk van linksbuiten Dave van den Bergh. Maar, zoals het een oudere broer betaamt, wees hij zijn broertje op alle valkuilen en zo droeg ook Julian bij aan de succesvolle doorbraak van Urby. Julian verdiende inmiddels de kost als koerier, zo liet hij weten. 

Urby zei tijdens het drietrapsgesprek in een Bijlmer koffiezaak het minst van allemaal. Hij luisterde vooral. Bijvoorbeeld hoe zijn vader vertelde dat hij was vernoemd naar de Peruviaanse sterspeler Julio Cesar Uribe. Bij de geboorteaangifte werd zijn opgegeven naam echter verkeerd ingevuld en zo werd Uribe dus Urby Emanuelson.

De jongste voetballer van het gezin sprak liever met zijn voeten.

De jongste voetballer van het gezin sprak liever met zijn voeten. Hij debuteerde onder Ronald Koeman in 2004, maar kende zijn beste seizoen onder Martin Jol (2009/2010). Ik herinner me van dat attractieve jaar nog goed zijn krankzinnig mooie treffers in de toppers AZ-uit, PSV-thuis en Feyenoord-thuis. Urby bewaarde de pareltjes voor de toppers.

Hij was in Amsterdam de flitsende dribbelaar die de gehele linkervleugel kon bestrijken. Zowel als back, middenvelder en linksbuiten creëerde hij gevaar. Dat hij na 172 duels in zeven seizoenen Ajax ook nog ruim 75 duels voor AC Milan speelde, tekent voor mij zijn kwaliteit. Daarna zat het hem sportief minder mee en belandde de oud-Ajacied via Fulham, AS Roma, Hellas Verona, Atalanta Bergamo en Sheffield Wednesday uiteindelijk bij FC Utrecht, waar hij het plezier in voetbal gelukkig weer heeft teruggevonden.

Als de omroeper zijn naam voorafgaand aan Ajax - FC Utrecht voorleest, klap ik zachtjes voor hem. Hoewel Ajax zich nooit voor hem meldde, had Urby na zeventien seizoenen Ajax natuurlijk gewoon in Amsterdam moeten terugkeren. Misschien niet als basisspeler, maar met zijn ervaring had de 31-jarige Amsterdammer menig talent op De Toekomst kunnen waarschuwen voor de valkuilen.

Net als zijn broer dat ooit voor hem deed.