Marcel Keizer zei over het gemis van Sinkgraven voor de thuiswedstrijd tegen Roda JC: “Daley is met zijn creativiteit en voetballende vermogen een toevoeging aan ons elftal. Daarom is het vervelend voor hem en voor ons dat hij nu weer last heeft van zijn knie.”

Logische tekst van Keizer. De vondst van Peter Bosz vorig seizoen om Sinkgraven als back neer te zetten, was een toevoeging. En niet alleen met tegenstanders die compact rond de eigen zestien meter loopgraven aanleggen om zo het eigen doel te verdedigen. Sinkgraven deed onder Bosz ook mee tijdens de klassieker in De Kuip. In de Europa League, thuis tegen Schalke 04, raakte hij weer geblesseerd. Bosz zette hem wél in de basis.

Een linksachter als Sinkgraven brengt wat risico’s met zich mee. Maar dat vinden Ajaxsupporters niet zo erg, verwacht ik. Het is juist des Ajax' met dit soort oplossingen te komen. Dat is altijd al zo geweest bij de club. Om het dicht bij huis én de oplossing te houden: Michael Reiziger werd van rechtsbuiten rechtsback. Ging prima. Zijn eerste assistent bij Jong Ajax, Winston Bogarde, zakte twee linies terug en werd een linksback van internationale klasse.

Ik ben fan van het type Maxwell, Emanuelson en Sinkgraven. Voetballers die durven en de techniek hebben met risico uit te verdedigen.

Voetballende backs. Ik ben fan van het type Maxwell, Urby Emanuelson en dus Sinkgraven, linksachterin. Voetballers die durven en de techniek hebben met risico uit te verdedigen. Ja, er loopt wel eens een mannetje weg uit hun rug. Maar dat weegt niet op tegen het vaak vooruit denken op de flank.

Als supporter en volger denk ik er waarschijnlijk veel te gemakkelijk over. Maar dat stukje links in de hoek van de steeds genoemde puzzel van Keizer moet toch wel in te vullen zijn? Tegen Roda JC was de oplossing drie man in de verdediging en Frenkie de Jong erbij op het middenveld. Het liep veel beter.

Ik had het net over een oplossing, dicht bij huis. In de selectie van Reiziger en Bogarde zit een speler die ik in alle bescheidenheid en zonder pretenties best eens als linksback zou willen zien. Noussair Mazraoui. Ik weet het, hij is voornamelijk rechtsbenig. Maar in Jong Ajax kwam hij ook op het middenveld en op links terecht.

Hij is stevig in de duels en zoekt altijd de oplossing naar voren. Zijn scorend vermogen is een mooie bijkomstigheid. Het label 'multifunctioneel' hangt aan de Alphenaar en dat is voor een speler een beetje gevaarlijk: de weg naar de uitgang gaat vaak over veel schijven en posities in het veld. Want dan is de vraag soms: wat ben je nu echt voor speler, wat is jouw positie? Toch is dat in het geval van Mazraoui ook een kans.

Mazraoui is vastberaden en tikt het niveau van Ajax 1 aan. In een interview met het AD zei de Ajacied die in de E3 begon: “Als er een keer een plaats vrijkomt, heb ik een grotere kans omdat ik op meerdere plekken inzetbaar ben. Pas als je echt bij het eerste hoort, moet je gaan zoeken naar een vaste positie. Dat zit er voorlopig nog niet in.”

Voor Mazraoui hoop ik dat de sprong naar Ajax 1 er wél spoedig in zit en dat hij een kans krijgt. Dat zou namelijk best des Ajax’ zijn.