Ik probeer mij voor te stellen hoe dat is gegaan. Heeft iemand in de nachtelijke uren een ladder gepakt? Zijn er Ajacieden van drie meter lang? Hoe komt die sticker daar in godsnaam?

Driftig getoeter achter mij: het is groen.

Wie er oog voor heeft ziet ze op veel plekken: stickers van voetbalclubs. Het is een soort territorium afbakenen. Ik vind het wel mooi, hoewel ik mij realiseer dat het niet voor iedereen tof is.

De Feyenoordsupporter die vorig seizoen zijn auto terugvond vol Ajaxstickers zal niet gelachen hebben. Ajaxfans onderweg naar Schalke-uit zagen een auto met Feyenoord sjaal en wisten daar wel raad mee. Ik had de reactie van de eigenaar graag gezien, hoewel er waarschijnlijk meer dan een wasstraatje nodig was om de boel schoon te krijgen.

De Feyenoordsupporter die vorig seizoen zijn auto terugvond vol Ajaxstickers zal niet gelachen hebben.

Misschien gek, maar de Ajaxstickers door heel Europa gaven mij vorig jaar een trots gevoel. Kopenhagen, Vigo, Gelsenkirchen, Lyon en natuurlijk Stockholm werden aardig volgeplakt met plakplaatjes. 'Ajax is hier' en iedereen mocht het weten. Ik liep door de speelsteden, fier met de borst vooruit, hoewel ik mij ook best realiseer dat niet iedereen blij is met het plakgedrag van voetbalsupporters.

Je ziet de stickers op de gekste plekken. Kennelijk is de kunst ze zodanig op te plakken, dat de schoonmaker er niet gelijk bij kan. Daarom tillen fans elkaar op, geven elkaar een zetje. Hoe hoger de sticker wordt geplakt, hoe groter de kans dat hij tot in de eeuwigheid blijft hangen.

Bij de laatste training vorig seizoen in Vigo, ging ik even naar het stadiontoilet. De hele stortbak, de muren en het plafond zaten al vol Ajaxstickers. Ik kan daar wel om lachen, die territoriumdrift.

Tegelijkertijd stel ik mij een klein Spaans mannetje voor die de hele boel weer vloekend en tierend heeft staan schoonschrobben, de lijmrestjes met een mesje wegkrabbend. “Idiota!”

Dit seizoen blijven steden in Europa gevrijwaard van Ajaxstickers. Voorlopig moet ik het dus maar doen met dat stoplicht in Beverwijk, terwijl ik mij ernstig blijf afvragen hoe die sticker daar toch is gekomen.