Er was een vader van een vriendje die weleens naar het stadion daar ging. Ook heb ik meermaals met hem op zondagmiddag in de auto gezeten. Langs de Lijn aan. Doelpunten vanuit het palingdorp begeleidde hij met heuse kreten van emotie. Veruit de excentriekste figuur uit mijn jeugd. 

Gevoelsmatig is Chicago een stuk dichterbij dan Volendam. Er een Amsterdamse derby houden voelt wat raar. Toch wil ik er wel heen. Juist omdat het vreemd is. 

Oké, bij ASV De Dijk zelf was toffer geweest. Toevallig fietste ik er zondag nog langs, door het knusse Schellingwoude. Dorps Amsterdam. Dat een bekeraffiche tegen Ajax er niet gespeeld wordt, is begrijpelijk. Te klein, geen noemenswaardige infrastructuur. Er is van alles tegen te bedenken. 

Ik moet nog geregeld aan de vrolijke speaker van JOS van die avond denken.

Wel jammer. Niks is mooier dan uit bij amateurs. Helaas is het complex in Schellingwoude niet van het IJsselmeervogels- of Kozakken Boys-kaliber.

Ook een potje in het Olympisch was leuker geweest. Zoals een tijdje terug tegen JOS Watergraafsmeer. Ik moet nog geregeld aan de vrolijke speaker van die avond denken. Die wedstrijd is het bewijs dat het oude vertrouwde stadion in Zuid nog een prima voetbalarena is. Maar De Dijk durft het niet aan. Daar moeten we mee leven en dat doe ik dan maar.

Toch nog een soort van Europees tripje dus, dit seizoen. Straks even checken of je vaccinatieprikken moet halen voor je er heen gaat. Is mijn paspoort nog wel lang genoeg geldig? 

Een Amsterdamse derby op de maan. Erg vreemd, maar stiekem toch ook best wel leuk. Wie weet ga ik van tevoren even bij mijn moeder langs.