Dit bleek wel weer uit een artikel op Voetbalzone. Dit medium publiceerde een dwaze lijst met de 'twintig grootste overschatte talenten'. Smakeloos en belachelijk. Als wij ergens in Nederland goed in zijn, dan is het wel onze talenten de hemel in lullen om ze erna af te fakkelen. Doen we ook bij Ajax. Na een paar leuke wedstrijden in de Jupiler League of goede invalbeurten in het eerste weten we het al zeker: dit is een topper. Een geweldenaar. Basisplaats en alles. Dat Keizer dát niet ziet.

Natuurlijk is een speler als Frenkie de Jong een geweldig talent. Dat ziet iemand met een roodwitte stok ook. Maar de snelheid waarmee mensen hijgerig in de ‘Frenkie hype-train’ stappen is vervelend. Zeker als ze er een paar haltes later alweer uit willen. In de Arena maakte ik mee dat een kerel achter mij euforisch was dat Frenkie een basisplek had. “Eindelijk wordt Keizer wakker.” Dat werk. Nog tijdens dezelfde wedstrijd trok deze fan alweer aan de noodrem van diezelfde hype-train, getuige zijn “wissel die eikel hoor, djezus!”

Blijf er als jonge voetballer maar eens gewoon onder. Sommigen horen of zien, via de media, maar ook via al hun sociale media-kanalen, in eerste instantie alleen maar hoe fantastisch ze zijn. Als je dat soms leest, pfoe. Dan moet je serieus sterk in je schoenen staan, kunnen relativeren en goed begeleid worden. Want diezelfde mensen storten bakken braaksel over je uit als je ze eventjes niet geeft wat ze van je verwachten. 

We noemen onze grootste talenten vaak overschat. Maar dat doen we toch vooral zelf. Wij maken ze na een paar goede wedstrijden groot. Wij lullen ze Ajax 1 of zelfs Oranje in. Wij roepen bij twee knappe passeerbewegingen in Jong Ajax dat er zulk geweldig talent aankomt. En wat we ook doen: tetteren dat al die blagen schromelijk overschat zijn, op momenten dat ze het even moeilijk hebben of niet doen wat wij willen.

Zelfs Van de Beek moet al vrezen voor felle kritiek, omdat hij Davy Klaassen nog niet kan doen vergeten

De Ligt werd door iedereen groot geschreven. Het was ongekend dat je op die leeftijd al zó goed bent en zo. Na een ongelukkig optreden in Oranje kreeg hij echter direct de sticker ‘overschat’ op z’n voorhoofd geplakt. Hups, de strontkar eroverheen. Zelfs Van de Beek moet al vrezen voor felle kritiek, omdat hij Davy Klaassen nog niet kan doen vergeten en dus niet voldoet aan ons veel te hoge verwachtingspatroon.

Het heeft bijna iets kinderachtigs. We zijn net een stel ontevreden kleuters die boos worden als ‘hun grote voetbaltalent’ niet altijd direct en constant levert en soms simpelweg gewoon nog even tijd nodig heeft…

Als onze jonge voetballers zo overschat zijn, dan hebben we dat in eerste instantie toch vooral aan onszelf te danken.