We kennen het Frank de Boertje, we kennen het Veltmannetje, maar het nergens in het script van de verdediger staat dat we het De Ligtje moeten leren kennen. Toch zagen we er eentje, of misschien wel twee, tijdens de klassieker in De Kuip.

Het liep goed af, al kwam daar wel een portie geluk bij kijken. Dat laatste beseft De Ligt, die enorm zelfkritisch is. “Ik maakte twee fouten die niet fataal waren, dus in feite zijn het perfecte leermomenten,” aldus De Ligt tegenover De Telegraaf.

“Dat die momenten uit mijn spel moeten, en snel ook, is duidelijk,” vervolgt de centrale verdediger, die een vermoeden heeft waar sommige fouten vandaan komen. “Ik merk dat af en toe de concentratie wegvalt en dat is iets waar ik heel hard aan probeer te werken.”

“Negentig minuten lange focus is hartstikke moeilijk en een foutje maken is menselijk. Ik moet zorgen dat ik, net als Frank de Boer ooit is gelukt, bijna foutloos word. Ik heb nu de pech dat de bal er elke keer ingaat als ik in de fout ga. Dan vallen mijn missers meer op.”

De Ligt weet de schijnwerpers op zich gericht, zeker na zijn verre van vlekkeloze debuut in het Nederlands elftal, en heeft soms het gevoel dat een foutje hem meer kwalijk wordt genomen dan een ander. Hij kan er een goed gesprek over voeren met Veltman.

De Ligt: “Mensen hoeven geen clementie met me te hebben. Ik heb wel het gevoel dat ik af en toe word gezocht, maar dat is mijn eigen schuld, want ik heb die lat zelf zo hoog gelegd. Daar moet ik mee leren leven.”