Teamuitjes zorgen voor hilariteit. En goede foto’s. Zo komt de foto van Frank de Boer in een rodelbakkie nog wel eens voorbij op Twitter. Zal hetzelfde gebeuren met de foto’s van de in het water springende Bosz? Ongetwijfeld. Helemaal als je weet dat de Ajaxtrainer daarmee het nodige trotseert.

De trainer grapt een goed halfuur voor vertrek naar de middagactiviteit dat het persmoment best mag uitlopen. Dan hoeft hij niet mee. De selectie gaat op ‘riviersafari’, wat een avontuurlijke term is voor een lange tijd kou lijden in ijskoud water. En Bosz, toch de man van het vanille-ijs, is een koukleum, zo biecht hij op.

En Bosz, toch de man van het vanille-ijs, is een koukleum, zo biecht hij op.

Een riviersafari lijkt misschien ook meer weggelegd voor zijn assistent, Hendrie Krüzen, die net als Bosz nog een onbekende is voor de spelersgroep. Krüzen oogt wat stoerder. Met tattoos. En als assistent staat hij graag tussen de spelers; dan moet hij natuurlijk ook tussen hen in het water gaan liggen. Koud of niet.

De meeste Ajacieden hebben voor het uitje overigens al kennis gemaakt met het ijskoude doch kraakheldere water van de rivier waaraan het Zillertal zijn naam verleent. Onderweg van het trainingsveld naar het spelershotel kunnen ze – even de brug over – in een bekken van de rivier de spieren laten afkoelen. Ook daar zijn mooie foto’s van, al mis je daarop het geluid van intens gegil bij de eerste onderdompeling. Maar de spelers blijven zitten, minutenlang.

Een hand in het water steken is voldoende om vast te stellen dat de Ajacieden zich bepaald niet aanstellen. De Ziller is koud. IJskoud. En dat weet Bosz ook, voordat hij springt. Wetende dat-ie nooit het water uit is binnen vijf seconden.