Het voorstelrondje van Bosz duurde drie kwartier en vanaf de eerste minuut vond ik het meer dan boeiend. Natuurlijk, het zijn mooie woorden en Bosz heeft vast nagedacht over het verhaal wat hij wilde vertellen. Maar zelfs verhalen die tot in de puntjes zijn voorbereid pakken je niet altijd.

Ik heb al jaren een trainer van Ajax niet zo horen praten als Bosz bij zijn presentatie. Het ging (desgevraagd) over de vijfsecondenregel, over het implementeren van zijn gewenste spelsysteem en hoeveel tijd daar voor nodig is. Over verdedigen met ruimte in je rug en spelers overtuigen.

Bosz was aangenaam verrast toen hij de trainerskamer binnen stapte op De Toekomst. Er hing op het prikbord een afbeelding van een voetbalveld, verdeeld in vlakken. Bosz wil graag op die manier trainen, omdat Pep Guardiola het ook zo doet.

Ik vind het prima als Bosz zijn kennis opdoet bij anderen. Ik verzin ook niet alles wat ik doe zelf, dat is onmogelijk. Op sommige vlakken lopen anderen nu eenmaal voorop. Roger Schmidt vindt Bosz net zo goed een interessante man. Schmidt is trainer van Bayer Leverkusen, maar wij weten ook wie hij is. Al vergeten we dat liever. Iets met Red Bull Salzburg...

Ik was Duitsland - Slowakije al bijna vergeten, dankzij Bosz zal ik er nog vaak aan terugdenken.

De indruk die ik heb na het lezen van artikelen en het bijwonen van de presentatie, is dat Ajax met Bosz in het diepe springt. Niet het onbekende, maar dieper in de inhoud, in de hedendaagse tactiek. Ik was Duitsland - Slowakije al bijna vergeten, dankzij Bosz zal ik er nog vaak aan terugdenken. Hij vertelde op de stoel naast Edwin van der Sar nog meer interessante dingen over het EK, in combinatie met voetballen vanuit balbezit.

Kijk, Frank de Boer verdient eer voor het aanbrengen van de vlakken die Bosz aangenaam verrasten en David Endt beschreef hoe de trainer via Christian Eriksen 'scoorde' in de topper tegen PSV (3-2). Maar De Boer begon er ook net effe te vaak over dat Ajax geen Lionel Messi kon opstellen, als het niet was gelukt een krakkemikkige defensie stuk te spelen. En over de keuzes voor buitenspelers kunnen we een debatavond organiseren.

Het Ajax onder De Boer was, denk ik, ook wel wat het was. Het zou niet veel beter meer worden, slechter waarschijnlijk evenmin. Alsof je op een rotonde rijdt. Het ene moment iets meer naar links, het andere moment iets meer naar rechts. Om uiteindelijk op hetzelfde punt uit te komen.

Onder hoede van Bosz slaat Ajax nu een nieuwe weg in, weg van de rotonde. Ik weet niet of het een weg is die succes oplevert. Er is geen enkele garantie, veel is nog onzeker. Maar er breken eindelijk weer interessante tijden aan in Amsterdam.