“Moe? Vermoeidheid zit tussen je oren, vind ik,” zegt Bazoer in de catacomben van stadion Euroborg tegenover Ajax Life. Ajax heeft net met 2-1 gewonnen, en de middenvelder heeft nog niet gedoucht. Hij praat liever eerst om daarna in alle rust een douche te nemen.

Vermoeid is hij na de zege niet, daar hebben de drie belangrijke punten op bezoek bij een lastige tegenstander wel voor gezorgd. “Maar ik heb wel alles gegeven,” voegt hij daar aan toe. “Dat moest ook wel. FC Groningen-uit is traditioneel moeilijk. En helemaal na de rode kaart van Mike (van der Hoorn, in de zeventigste minuut, red.) hebben we als team echt keihard gestreden.”

Strijd, het is een woord dat we de laatste weken vaker horen. Strijdvaardig versloeg Ajax Feyenoord vorige week, en legde het zondag ook FC Groningen over de knie. Al leek die strijd in de tweede helft meer aanwezig dan in de eerste 45 minuten.

Bazoer snapt dat gevoel bij de buitenwereld. “Het is niet zo dat we de eerste helft geen strijd leverden,” countert hij echter. “We kregen alleen geen druk op FC Groningen. Daardoor renden we steeds achter de bal aan. In de rust is gezegd dat Davy meteen door moest gaan naar Padt bij het druk zetten. Je zag eigenlijk meteen al dat Groningen de lange bal ging spelen, en dat wij beter tussen de linies konden voetballen.”

Het leverde Ajax uiteindelijk dus drie punten op. En Bazoer bijna een doelpunt. Scoorde hij vorige week nog de belangrijke 2-1, oog in oog met Padt miste hij na een lange sprint om bij de aanval betrokken te raken.

“Ik moest nog even flink aanzetten. Ik schoot de bal in de verre hoek, maar had in de korte hoek moeten zitten. Dan was het een doelpunt geweest. Nu redde Padt goed. Het was jammer dat het nog 1-2 werd, waardoor het toch een paar minuten spannend bleef. Groningen-uit is vaak een lastig potje, ik ben blij met de drie punten.”