In mijn top vijf van bezochte wedstrijden staan drie wedstrijden uit dat seizoen. Dat Ajax - FC Twente (3-1) op één staat behoeft geen uitleg. Sc Heerenveen - Ajax (1-2) dankt plek twee vooral aan het feest na afloop, we bleven zeker nog een uur lang zingen en springen in het uitvak.

De derde wedstrijd uit 2011 is misschien een verrassende, maar de sentimentele ouwe lul in mij blijft er maar aan terugdenken. Ik heb het over Ajax - Excelsior (4-1). Een magische wedstrijd en in aanloop naar elk nieuw duel met de Kralingers tovert de editie van 2011 weer een glimlach op mijn gezicht.

Ook deze week speel ik de film weer regelmatig af in mijn hoofd. Het begint nog als een wedstrijd als alle anderen, of misschien zelf nog wel minder dan dat. Ik had de avond ervoor een goed feestje gehad en kom eigenlijk alleen naar de Arena om te controleren of Ajax de drie punten pakt. Althans, dat is het plan.

Voor een keer ga ik zitten, voor een keer niet zingen. Bijkomen van de avond ervoor en energie sparen voor de belangrijke potjes van de weken erna. Ajax lijkt mee te willen werken. Al na dertien minuten spelen, werkt Lorenzo Ebecilio de 1-0 binnen. Ik zak nog wat verder achterover.

Iedereen weet het, iedereen voelt het, de derde ster is binnen handbereik.

Helaas doen de Ajacieden op het veld dat ook. Ajax laat zich in slaap sussen op die warme zondag in april. Het is dan ook niet gek dat Daan Bovenberg Excelsior op 1-1 zet. Maar niet lang daarna wordt Ajax wakker geschud door beelden uit Rotterdam. PSV’er Orlando Engelaar krijgt rood in De Kuip. Alle Ajacieden kijken mee op de zwarte Arena-schermen. Een unicum, waar de rest van het land boos over is. Niet lang daarna wordt het ook verboden door de KNVB.

Het dan nog legale trucje van Ajax maakt iets los op de tribune én op het veld. Iedereen weet het, iedereen voelt het, de derde ster is binnen handbereik. Als even later Georginio Wijnaldum Feyenoord op 2-1 zet, weet de Arena het zeker: Ajax heeft alles in eigen hand.

Ik word meegezogen in de magie. De avond ervoor? Die voel ik niet meer. Ajax moet naar drie punten worden geschreeuwd. Het mag nu niet mis gaan tegen Excelsior. Dat gaat het ook niet. Christian Eriksen maakt twintig minuten voor tijd de 2-1. Nog nooit was ik zo blij met een doelpunt tegen Excelsior.

Nu zak ik niet onderuit, we moeten met z’n allen door. Door naar de drie punten. Het helpt, Ajax loopt via Ebecilio en Siem de Jong uit naar 4-1. De omhaal van De Jong is een mooie afsluiting van een bijzondere middag.

Hoewel, afsluiting... Ajax - Excelsior heeft me genezen van het feest van een dag eerder. Ik lust wel weer een biertje.