Zoals zo’n beetje alle Ajacieden zat Cerny stuk na het laten liggen van de vijfde titel in zes jaar tijd. Meer dan de andere spelers werd Cerny bedolven onder kritiek, omdat hij een grote kans miste. Schoot hij die bal raak, dan was het 0-2 geweest…

‘Hoe kon je’ luidde de vraag die kort na 8 mei op de voordeur van Cerny was gespoten. Hij liep tijdens het bekladden zelf een rondje door het Vondelpark. De buurman hielp met schoonmaken, maar echt lekker voelde hij zich erachter niet meer.

“Ik had nergens zin in en mocht van de trainer een paar dagen naar mijn familie in Tsjechië. Toen ik terugkwam, ben ik verhuisd. Ik voelde me in mijn huis niet meer op mijn gemak,” deelt Cerny voor een reconstructie in Het Parool.

Cerny vertelde eerder al eens dat hij vaker bij de familie Gudelj sliep dan in zijn eigen bed en ook rondom Nemanja Gudelj – toen nog basisklant – ging iets mis op de dag van de uitwedstrijd tegen De Graafschap.

“Er gebeurde iets raars tijdens het eten. Nemanja neemt altijd zijn eigen drinken mee, gemaakt door zijn moeder. Die beker viel om. Alles zat onder. Dat was geen goed teken,” vervolgt Cerny, die na afloop, tijdens een telefoongesprek met zijn vader, huilend in de spelersbus zat.

“Ik moest huilen. Omdat ik over die ene kans begon en dat het aan mij lag dat we geen kampioen waren geworden. Mijn vader stelde me gerust. Het was een grote kans, zei hij, maar een man wint of verliest geen kampioenschap.”

Klik hier om de volledige reconstructie te lezen.