Omdat de uitgevlogen Ajacieden vrijwel ongeschonden waren teruggekeerd van de diverse interlandverplichtingen, kon Peter Bosz tegen de Hagenezen dezelfde elf spelers opstellen als in de laatste competitiewedstrijd tegen FC Utrecht.

De stijgende lijn van de laatste weken kreeg in de eerste helft een vervolg. Ajax domineerde, was creatief in de aanval, agressief in de omschakeling en oogde degelijk in de defensie. Alleen in de afwerking hadden diverse spelers het vizier wederom niet van meet af aan op scherp staan. Traoré miste de eerste opgelegde kans na een kwartier toe Klaassen hem met een fraaie steekpass op maat leek te bedienen.

De verdiende openingstreffer viel vijf minuten later alsnog. Klaassen gooide in naar de volledig ongedekte Lasse Schöne, die de doorgelopen aanvoerder met een fraaie lob alleen voor doelman Setkus zette.

De manier waarop Klaassen de lastige lob van Schöne controleerde en in dezelfde fractie inschoot, toonde nog maar eens de klasse van de Ajacied, die dit seizoen al voor de vijfde keer de belangrijke openingstreffer voor zijn rekening nam.

De thuisploeg leek daarna rijp voor de slachtbank. De mooiste kans was voor Kasper Dolberg. De Deen poeierde van 35 meter ongenadig hard op de lat.

Achterin bleef de defensie op zijn hoede. Davinson Sánchez moest eenmaal optreden toen oud-Ajacied Sheraldo Becker op Andre Onana af ging. De Colombiaan voorkwam met een indrukwekkende inhaalsprint en tackle daarmee de gelijkmaker.

Daar waar Traoré in de eerste helft zijn eerste kans verprutste, was hij na de Haagse thee wel meteen trefzeker. De rechtsbuiten rondde een schitterende dribbelsolo en steekpass van Amin Younes uiterst koeltjes af en kreeg daarmee het Kyocera Stadion stil.

De elf Ajacieden voetbalden op het kunstgras op een manier die duidelijk maakte dat er weinig eer voor de thuisploeg viel te behalen.

Bosz bracht uiteindelijk nog drie frisse krachten in het veld. Traoré, Sinkgraven en uitblinker Younes maakten plaats voor respectievelijk Anwar el Ghazi, Mitchell Dijks en Nemanja Gudelj.

El Ghazi leek het slotakkoord in handen te hebben. Hij soleerde fraai door de ADO-defensie – op zoek naar een bevredigende treffer voor zijn geringe aantal speelminuten – maar zag de bal tergend langzaam langs de verkeerde kant van de paal gaan.