Het is 26 januari 2001 als Ajax in de Amsterdam Arena Vitesse treft in het KNVB-bekertoernooi. Op vak 114 hebben zo'n twintig jongens plaatsgenomen. Sommigen kennen elkaar, zijn vrienden, anderen zijn deze avond eenlingen op zoek naar gelijkgestemden.

Via een oproep op een forum voor Ajaxsupporters zijn ze terechtgekomen aan de noordkant van het stadion. Ook hier, schuin tegenover de F-side, kan de sfeer een impuls gebruiken. De twintig fans willen een eerste aanzet geven, totaal niet wetend waar het initiatief zal eindigen. Ze hebben allemaal een Ajaxhart, een goed begin.

Een van die jongens is de dan zestienjarige Neill. Vijftien jaar later zit – of beter gezegd staat – hij nog altijd op Vak410. Net als de dertigjarige Arno, een andere oudgediende. Ze zitten beiden in het bestuur van de groepering en spraken met Ajax Life over het vijftienjarig bestaan van hun vak.

Neill: “De eerste keer dat we echt op 410 stonden, was tegen Roda JC, in het seizoen 2001/2002. Toen stonden we nog met 25 man bij het hekje van de ingang van het vak. We zijn sindsdien aardig gegroeid. Voor de F-side was een wachtlijst, wij boden vooral de jongere fans een alternatief. In het begin zijn we ook wel uitgelachen door de fanatiekere supporters. We waren letterlijk allemaal nog jong.”

Nu zijn Neill en Arno bestuurslid van een groepering waartoe zo'n 1400 Ajaxfans behoren. In 2008 verhuisde Vak410 naar de zuidkant van het stadion, schuin boven de F-side. Van een vriendengroep is in letterlijke zin geen sprake meer, al verbindt de liefde voor Ajax een ieder die wekelijks op het vak staat.

“Vriendschappen blijven een belangrijke rol spelen in het vak, maar ik ken ook niet meer iedereen,” stelt Arno. “Het verloop is vrij groot. Dat komt vooral omdat we twintigers trekken. Die krijgen op een gegeven moment een relatie, baan, kinderen. Er verandert veel in hun leven en dan zie je vaak dat de betrokkenheid voor Ajax en Vak410 in het bijzonder afneemt.”

De kern van Vak410 bestaat volgens de twee oudgedienden uit zo'n tweehonderd fanatiekelingen die wekelijks de longen uit het lijf zingen. Daarnaast is er een groepje van zo'n dertig 410'ers dat zich bezighoudt met het maken van spandoeken. Onder wie Arno.

“We werken met zes of zeven man per keer aan een megadoek. Daar zijn we dan twee tot drie zaterdagen mee bezig, zeven uur lang. Doeken spuiten is leuk, het aan elkaar naaien van de lakens is een rotklusje, maar moet ook gebeuren.

Het volledige gesprek met Neill en Arno over Vak410 staat in onze krant. Klik hier om je aan te sluiten en onze krant te ontvangen!