Ajax sloot het seizoen weliswaar winnend af, maar het was niet genoeg voor de landstitel. Gestrand in zicht van de schaal. Een schaal die we sowieso nooit dachten in zicht te krijgen. Dat doet pijn. Heel veel pijn. 

Toch mogen we ook trots zijn. Het was een lang seizoen. Een bizar seizoen. Eentje met dalen, maar ook zeker met pieken. We blijven de mooiste club van allemaal. Daar doet de eindstand helemaal niks aan af.  

Aanbevolen

Kampioen of niet, een beet’re club dan deze is er niet

Die trots zagen we zondag ook direct na het laatste fluitsignaal. Bij de ereronde werden de emotionele Ajacieden op het veld toegezongen. De spelers vormden een rij voor Zuid. Ze stonden zij aan zij, net zoals supporters op de tribune. Het was mooi om te zien.

Het deed ons denken aan een liedje van Tante Leen: Diep in mijn hart. Die tekst kun je prima op ons Ajaxgevoel plakken. We blijven onze mooie club altijd trouw. Daarmee willen we het wallpaperseizoen dan ook afsluiten. 

Diep in mijn hart
Kan ik niet boos zijn op jou
Blijf ik je toch altijd trouw
Dat mag je heus wel weten

Diep in mijn hart
Is er maar één dat ben jij
Jij bent toch alles voor mij
Zal je dat nooit vergeten

• Klik hier om de wallpaper te downloaden