Vak-O: De Gouden Jaren is een hilarische bundel van verhalen over vriendschap, humor, opgroeien als supporter en natuurlijk de eeuwige liefde voor Ajax en stadion De Meer. Dit alles in een tijd die je nu nauwelijks meer kan voorstellen met alle giga-voetbalstadions die we in Europa hebben. 

We delen één van die mooie anekdotes met je, zodat je ongeveer weet wat je kunt verwachten. Onderstaand verhaal komt van Ajaxsupporter Erik van Lavieren en is een van de vele verhalen in het boekwerkje.

Ajax - Willem II: Een lampje uit De Meer
“De laatste wedstrijd in De Meer. Het was 28 april 1996. Het allerlaatste fluitsignaal klinkt en de spelers maken een ereronde. Ik stond onder het scorebord, zoals altijd bij wedstrijden. Ik draaide me om naar het grote, mooie bord achter me. En daar stond het. Ajax - Willem II, 5-1. Een prachtige afsluiting.”

“Ik kijk nog een keer en bedenk dat ik best wel een souvenir wil hebben van De Meer. Ik bedenk me geen seconde en klim omhoog naar het scorebord. Daar begin ik met het losdraaien van de lampenbolletjes en steek er één in mijn zak. Hebbes, denk ik.” 

“Opeens hoor ik een hoop geschreeuw achter me en ik kijk om. Ik zie tientallen handen de lucht in steken. Ook één, ook één! Na een bol of tien-twintig uitgedeeld te hebben, kwamen de stewards en stopte ik maar… Vele schouderklopjes en een lampenbolletje rijker namen we afscheid van De Meer. En vooral van ons Vak-O.”

Aanbevolen

Unieke beelden: huldiging op stadionloos terrein De Meer in 1998

Bovenstaande anekdote was voor ons dan weer reden om Erik te bellen met wat aanvullende vragen!

Erik, heb je het lampje nog?
“Ja, zeker! Hij ligt echter al jaren in een dressoir vol oude Ajaxspullen, zoals seizoenkaarten en zo. Ik wil er na al die jaren nog steeds wel iets mee doen. Mooi plekje geven. Het is toch een soort trofee.”

Hoeveel jaar stond je op Vak-O? 
“Mijn eerste Ajaxwedstrijd in De Meer was op 9 november 1986, toen Ajax tegen FC Den Bosch speelde. Inderdaad, de omhaal van Marco van Basten. Daarna verhuisden we naar Vak-O. Dat moet in 1988 zijn geweest. In 1991 kreeg ik een vaste seizoenkaart. Op die laatste dag van De Meer in 1996 greep ik mijn kans. Ik vind het mooi dat mijn verhaal in het boekje staat. Als ik het lees, komen er weer zo veel herinneringen naar boven…”

Wat maakte Vak-O zo mooi?
“Het was altijd een rustig vak, maar toch ook rumoerig. Er was nooit gedoe, dus op dat vlak rustig. We stonden wel naast de uitsupporters, dus op dat vlak was het rumoerig. Heen en weer schelden en zo, pesten, je kent het wel. Vechten gebeurde er eigenlijk niet. Het was een hele hechte groep. Met een deel van die gasten ga ik nog steeds naar Ajax in de Johan Cruijff Arena. We zitten in Vak 113. Als sinds de opening in 1996 hebben we hetzelfde plekkie.”

• Koop hier de bundel Vak-O: De Gouden Jaren