De beveiliger van Ajax wijst me richting een parkeerplek. Als ik uitstap, staat hij al naast me. Hij kijkt blij. En waarom ook niet? De omstandigheden in Zeist zijn top. Die mening is hij ook toegedaan. “De spelers vinden de velden prachtig en het weer zit mee. Ze kunnen ook lekker door het bos fietsen.”

Terwijl Remko Pasveer zich – zoals gebruikelijk – als eerste meldt bij de tent voor een ritje op de wattbike, kijk ik naar het trainingsveld. Dat ligt er werkelijk als een biljartlaken bij. Alsof iemand met een nagelschaartje elk sprietje nauwkeurig heeft gekortwiekt. Het veld wordt omringd door bomen. Het is windstil en er heerst een serene rust.

Die rust is van korte duur, want er komt ineens een bak herrie uit de tent waar Pasveer de spieren opwarmt. Een flinke mix aan techno schalt uit de grote, maar draagbare speaker. “Dit krijg je met Pasveer op de box,” zegt een van de mannen van Ajax Media met een grijns. Hoewel ik meer van hiphop hou, zorgt de muziek van de keeper wel dat ik trek krijg in een biertje. 

Terwijl de doelman vlijtig doortrapt op zijn wattbike, arriveren John Heitinga, Marcel Keizer, Frank Peereboom en Urby Emanuelson. Bij die laatste hangt een fluitje om de nek. Nu is hij echt trainer! Het viertal verdwijnt snel naar binnen om de laatste details voor de training door te spreken.

Heitinga komt als eerste weer naar buiten om pionnetjes en hoedjes op de juiste plek te leggen. De rest volgt snel om hem te helpen. Emanuelson duwt een doel met wielen naar de juiste plek op het veld. Ajax Media filmt er lustig op los. De medewerkers dragen nieuwe zwarte shirts. Het klassieke logo keert ook bij hen terug op de werkkleding. Tof!

Wat meteen opvalt, is dat de voertaal van de trainers Nederlands is. Hier en daar – alleen als het nodig is – een Engels zinnetje.

Als Heitinga alle pionnen op hun plek heeft gezet, komt hij een handje geven. Hij is dik tevreden over de werkomstandigheden in Zeist. “Het veld is prachtig. Het zijn Engelse omstandigheden op dat vlak. Het is hier lekker rustig. We gaan er met z’n allen wat moois van maken. Spreek je later!” 

En weg is hij, al blijft het een dag van handjes geven. De voorbereiding biedt die ruimte vaak. Dat is leuk. Directeur voetbal Marijn Beuker neemt eveneens de tijd voor vragen. Hij stelt dat de komst van Raul Moro zorgt voor veel extra opties voorin. De wens om het middenveld van meer creativiteit te voorzien, steekt hij niet onder stoelen of banken.

Richting de warming-up zien we dat de vele talentvolle jonkies de bidons moeten dragen. Sommige dingen veranderen gelukkig nooit. Er is met Paul Reverson, Aaron Bouwman, Sean Steur, Lucas Jetten, Rayane Bounida, Nick Verschuren, Mark Verkuijl, Tijn Peters, Gerard Alders en Kayden Wolff genoeg jong grut aanwezig. 

Wat meteen opvalt, is dat de voertaal van de trainers Nederlands is. Hier en daar – alleen als het nodig is – een Engels zinnetje. Bij een grote ronde met zes tegen twee, buldert de stem van Heitinga over het veld. “Scherp, jongens! Meteen vanaf de start. Vol gas! Lekker, Bertrand. Meer bewegen aan de zijkanten. Kian, speel! Juissst, mooie bal Davy!”

Ook Keizer laat luid van zich horen tussen de bomen. Zijn Amsterdamse accent is onvervalst. Het is heerlijk om naar te luisteren. Zeker als hij Brian Brobbey iets toeschreeuwt. Niemand in de staf bij Ajax spreekt ‘Brij-jen’ Amsterdamser uit dan Keizer. 

Bij de rondo horen we Steven Berghuis als een bezetene meetellen: “Twaalf, dertien, veertien,” klinkt het bij elke balaanraking. “Volle bak jagen,” spuwt Heitinga zijn spelers maar weer eens toe. De trainer vertelt later op de dag dat hij met zijn ploeg hoog druk wil zetten tijdens wedstrijden. Het zaadje daarvoor moet hier in Zeist worden geplant.

Bounida wordt stelselmatig en liefkozend ‘Bounie’ genoemd door zijn medespelers.

De zweetparels vliegen in de rondte. Het is drukkend warm op de KNVB Campus. Er staat geen zuchtje wind en de zon prikt venijnig op de huid. Bij een partijvorm valt op dat de talenten het mogen opnemen tegen de meer ervaren spelers. De ‘oudjes’ winnen. Het zou ook niet goed zijn als het anders was.

Een van de laatste oefeningen is een partijvorm op een smal, maar juist lang veld. De bedoeling is de lange bal te spelen als daar de ruimte voor is. Ook hier maant Heitinga zijn spelers om als een malle druk te zetten. Vanaf de tribune hebben we een mooi uitzicht op alle inspanningen. 

We zien hoe een rood aangelopen Davy Klaassen weer alles geeft. Berghuis – vaak de spil in partijvormen – is complimenteus: “Dát is dribbelen, Owen. Lekker!” Het moet fijn zijn voor Owen Wijndal.

De linksback krijgt keihard een nieuwe kans bij Ajax. We zijn nieuwsgierig of hij deze grijpt. De jonkies doen ondertussen hartstikke lekker mee. Dat is goed om te zien. Bounida wordt stelselmatig en liefkozend Bounie genoemd door zijn medespelers.

Ondertussen zien we kinderhoofdjes boven wat hekken uitsteken. De plaatselijke jeugd weet ook dat Ajax in Zeist is, dus proberen ze gluurplekjes te vinden. Misschien geslaagd! Ze roepen naar Brobbey, maar de spits is op dat moment net pissig dat Bertrand Traoré op doel schiet, waar hij beter had kunnen voorzetten.

Bij de partijvormen weet je altijd één ding zeker: Pasveer is vocaal aanwezig. Zijn coaching is vermoedelijk tot op Texel te horen. Zijn nieuwe collega Vitezslav Jaros wordt aan de andere kant te kijk gezet door Wout Weghorst. De spits verschalkt de Tsjech met een wel heel fijnbesnaard stiftje. De bal gaat pesterig langzaam over de lijn. Het bos ingestuurd. Gezien de locatie is dat best logisch.

Als de training klaar is, gaat de muziek weer aan. De techno van Pasveer keert niet terug. Het is tijd voor Andre Hazes. 

Hazes is immers de basis. Ook in Zeist.

Aanbevolen

Heitinga geeft Wijndal kans op eerherstel en sluit terugkeer Tadic uit