• Ajax Life Podcast #204 - Van Como tot Moro

Gabri
Gabriel García de la Torre – kortweg Gabri – kunnen we met stip de meest succesvolle Spanjaard bij Ajax noemen. De Catalaanse middenvelder kwam over van het grote FC Barcelona. Hij streek in 2006 neer bij Ajax, toen Henk ten Cate, met wie hij eerder werkte in Barcelona, trainer werd in Amsterdam. Gabri speelde op een fantastisch middenveld met Edgar Davids en Wesley Sneijder. Dat draaide als een tierelier.

Supporters waren hartstikke positief over de inbreng van Gabri. Dat bleek onlangs nog toen de ex-middenvelder door fans in onze lijst met 125 Ajaxiconen werd gestemd. Daarmee kreeg hij een eervolle vermelding in de jubileumuitgave van magazine Ajax Life.

Gabri kwam in totaal tot liefst 118 wedstrijden voor Ajax 1. Daarin was hij tien keer trefzeker. In dienst van Ajax won hij tweemaal de KNVB-beker en net zo vaak de Johan Cruijffschaal. Kampioen werd hij nét niet in Amsterdam. Op 29 april 2007 kwam Ajax in Tilburg één schamele treffer tekort voor de landstitel. 

In zijn derde seizoen kreeg hij steeds minder speeltijd. Dat had met hamstringblessures te maken, maar toenmalig hoofdtrainer Marco van Basten koos ook steeds vaker voor Eyong Enoh.

Gabri stelde in 2009 dat hij zijn loopbaan bij Ajax wilde afsluiten. Hij vond het mooi FC Barcelona en Ajax achter zijn naam te hebben staan. “Spelers wisselen tegenwoordig veel van club, maar zo zit ik niet in elkaar,” zei hij daarover. Het zou anders lopen. Hij vertrok in mei 2010 naar het Midden-Oosten. Daar ging hij aan de slag bij Umm-Salal SC, waar Ten Cate weer zijn trainer werd.

De best gewaardeerde Spanjaard tot dusver bij Ajax. © Pro Shots

Roger
Roger García Junyent – voetbalnaam Roger – kwam net als Gabri in 2006 naar Ajax. Transfervrij bovendien. Dat deed hij na jaren bij FC Barcelona, RCD Espanyol en Villarreal CF. Een succesverhaal werd zijn verblijf in Amsterdam niet. De teller stokte bij achttien wedstrijden en twee treffers. Er was veel blessureleed. Na één seizoen Ajax, hing hij zijn kicksen aan de spreekwoordelijke wilgen. Hij was uitgekeken op het voetbalwereldje.

Leuk feitje: Roger was bij Ajax de laatste voetballer die speelde met rugnummer veertien, het iconische nummer van Johan Cruijff. Dat nummer werd na seizoen 2006/2007 bevroren.

We herinneren ons Roger ook van zijn vrije trap op 29 april 2007. Het was de dag waarop Ajax – we schreven het hierboven ook al – één treffer tekort kwam voor de landstitel. Ajax versloeg Willem II die dag in Tilburg met 2-0, waar het één doelpuntje meer nodig had om kampioen te worden.

Ajax kreeg vlak voor tijd een enorme kans om de broodnodige derde treffer te maken. De ploeg van trainer Ten Cate mocht een indirecte vrije trap nemen in de vijandelijke zestien, op slechts een meter of negen van het doel. Erkende topschutters als Sneijder en Klaas Jan Huntelaar stapten niet naar voren.

Dat deed invaller Roger wel. In de 83ste minuut schoot hij kansloos in de Tilburgse muur. Weg kans, weg titel. En loopbaan voorbij, dat ook.
Sneijder zou later zeggen dat Roger beweerde dat hij ‘m zeker zou maken. Zo zelfverzekerd was hij. Het liep anders af. We schreven er al eens een blog over.

Roger in actie tegen Shota Arveladze van AZ. © Pro Shots

Juanfran
Ook het Amsterdamse avontuur van Juan Francisco García – beter bekend als Juanfran – werd geen onverdeeld succes. Ajax huurde de verdediger annex middenvelder in seizoen 2005/2006 van het Turkse Besiktas JK. Hij kwam uiteindelijk tot 21 officiële duels in het wit-rood-wit.

Ajax besloot Juanfran te huren, omdat Maxwell revalideerde van een knieoperatie en vooraf onzeker was hoe talent Urby Emanuelson zich zou ontwikkelen. Hij moest ervaring en kwaliteit meebrengen na Spaanse jaren bij Levante UF, Valencia CF en Celta de Vigo.

Hij arriveerde met een conditionele achterstand, terwijl Emanuelson het inmiddels hartstikke goed deed. Juanfran mokte niet en pakte buiten de lijnen zijn rol. Hij was met zijn humor een graag geziene gast in de kleedkamer. Bij Ajax won hij zonder te spelen de KNVB-beker. Dat leverde in elk geval een geweldige foto op. Na het seizoen keerde hij terug naar Spanje om voor Real Zaragoza uit te komen.

Juanfran toont in De Kuip hoe je een gewonnen KNVB-beker viert. © Pro Shots

Isaac Cuenca
Vijf wedstrijdjes. Meer duels speelde Isaac Cuenca niet voor Ajax. De aanvaller kwam eind januari 2013 op de slotdag van de winterse transferperiode naar Amsterdam. Ajax huurde het talent voor vijf maanden van FC Barcelona. Daarna keerde hij terug naar Catalonië, maar daar had hij geen toekomst. Hij maakte vervolgens omzwervingen bij andere clubs in Spanje, Turkije, Israël en Japan.

Trainer Frank de Boer maakte amper gebruik van Cuenca, die wel het kampioensfeestje van seizoen 2012/2013 mocht meevieren. De aanvaller kende voor zijn overgang naar Ajax het nodige blessureleed en debuteerde in een thuisduel met Roda JC (1-1) in de basis. 

Dat viel niet mee. Er lukte weinig. “Ik voelde mij nog een beetje roestig,” zei hij daarover. “Ik kan me bijna niet herinneren wanneer ik voor het laatst in actie kwam. Het moet voor mijn knieblessure ongeveer acht maanden terug zijn geweest.” De Boer zou Cuenca vervolgens nog slechts vier duels inzetten.

Cuenca met een piepjonge Ryan Gravenberch. Mooie plaat! © Pro Shots

Bojan Krkic
Nog zo’n talent met een best rijk verleden bij FC Barcelona, maar ook Bojan Krkic slaagde uiteindelijk niet in Amsterdam. Wel kwam de Barcelonahuurling tot 32 wedstrijden in de Amsterdamse hoofdmacht. Daarin vond hij vijfmaal het net en gaf hij zes assists. In seizoen 2013/2014 werd hij kampioen met Ajax.

Zijn meest vreselijke wedstrijd voor Ajax? Dat was uiteraard de met 5-1 verloren KNVB-bekerfinale tegen PEC Zwolle. Hij stond toen in de basis en zag de wedstrijd worden ontsierd door op het veld gegooid Amsterdams vuurwerk. Ajax stond met 1-0 voor, maar na al het gedoe denderde PEC over Ajax en Bojan heen. Een week later – na een salonremise tegen Heracles Almelo (1-1) – hield Bojan trots de kampioensschaal boven zijn hoofd.

Bojan werd voor één jaar gehuurd van FC Barcelona, met de optie voor nog een jaar. Dat zag de aanvaller echter niet zitten. Hij wilde na dat ene jaar terug naar Spanje om daar de ontwikkelingen af te wachten. Uiteindelijk tekende hij voor vier jaar bij het Engelse Stoke City FC. Ook door die club werd hij weer verhuurd aan 1. FSV Mainz 05 en Deportivo Alavés.

Bojan controleert de bal in Amsterdam. © Pro Shots

Ismael Urzaiz
Een oude strijder met de bijnaam El Tanque. We hebben het natuurlijk over Ismael Urzaiz. De routinier stopte na 407 officiële wedstrijden voor Athletic Club met voetballen. Het was mooi geweest na prachtige jaren in Baskenland. Desondanks wist Ajax hem over te halen er nog één jaartje aan vast te plakken. Als pinchhitter achter Huntelaar in seizoen 2007/2008.

De boomlange en kopsterke Urzaiz besloot ervoor te gaan, maar een succesverhaal werd het helaas niet. De ervaren spits kwam uiteindelijk acht keer in actie in het shirt van Ajax. Tot scoren kwam hij niet als Spaanse stormram. Een eretreffer hadden we de Bask, die een geweldige mentaliteit had, absoluut gegund. Na een jaartje Ajax werden de voetbalschoenen definitief opgeborgen.

De man met een prachtige bijnaam: El Tanque. © Pro Shots

Albert Luque
Behalve Urzaiz, liep er in 2007 nog een Spanjaard rond bij Ajax: linksbuiten Albert Luque. Na jaren bij RCS Real Mallorca, Deportivo de La Coruña en Newcastle United FC, tekende hij een contract bij Ajax voor drie seizoenen. Je raadt het al: ook dit werd geen onverdeeld succes. De Catalaan kwam tot twintig wedstrijden en vier doelpunten.

Hij ging van veel spelen naar de bank en zelfs de tribune. Pijnlijk. Ondanks dat Luque een begenadigd voetballer was, herinneren wij ons vooral het voorval tijdens de klassieker op 11 november 2007 (2-2). Luque kreeg in De Kuip ruzie met ploeggenoot Luis Suarez. Openlijk bakkeleiden ze op het veld. We zagen zelfs een schopbeweging van Suarez richting Luque. Ze gunden elkaar de bal niet.

Tijdens de rust raakten de twee zelfs slaags met elkaar, waarna toenmalig coach Adrie Koster besloot beide kemphanen te wisselen. Zelden vertoond. In één klap twee wisselmogelijkheden verdampt, maar Koster kon niet anders. Ajax was gebaat bij eenheid. Beide spelers kregen een boete. Het verhaal van Luque bij Ajax werd erna niet veel beter. Een verhuur aan Málaga CF was voor alle partijen het beste.

De ruzie met Suarez staat ons nog helder voor de geest. © Pro Shots

Oleguer
De laatste speler met een Spaans paspoort in ons rijtje luisterde naar de naam Oleguer Presas i Renom, kortweg Oleguer. Ook deze Catalaan kende een rijk verleden bij FC Barcelona, de club waarvoor de verdediger 175 keer in actie kwam. Hij werd destijds door Frank Rijkaard aangeprezen als waardevolle versterking. Bij Ajax speelde de ervaren kracht 58 officiële wedstrijden. Scoren deed hij ook, namelijk tweemaal.

Hij werd eenmaal kampioen in Amsterdam. Dat gebeurde in seizoen 2010/2011. Inderdaad, het jaar van de derde ster. Tijdens het kampioensduel met FC Twente – de wedstrijd van Siem de Jong – bleef Oleguer negentig minuten op de bank. Hij was zijn basisplek al een poosje verloren aan twee uitstekende Belgen: Jan Vertonghen en Toby Alderweireld.

Toen hij in 2008 bij Ajax neerstreek, maakte hij hartstikke veel minuten. Als pure verdediger acteerde hij sober en solide. Veel fouten maakte hij niet. Wel vonden veel mensen dat hij opbouwend te weinig aan het spel van Ajax toevoegde. Dat koste hem uiteindelijk de kop, zeker toen Alderweireld zijn neus steeds nadrukkelijker tegen het venster begon te duwen. Na de derde ster vertrok hij bij Ajax om op te duiken bij het Catalaanse AD Guíxols. Daar speelde hij zijn laatste wedstrijden.

Oleguer in actie tegen Roy Makaay van Feyenoord. © Pro Shots