En toch: nieuwsgierigheid ligt mij voor op zorg. Sven Mislintat kwam laat op stoom, maar weet inmiddels aankoop na aankoop te presenteren als het beste in zijn soort. De wijze waarop hij dat doet, wekt bij mij vertrouwen. Ik wil hem graag geloven. Praten kan hij wel, maar het kale feit is dat alles nog maar moet blijken. Eigenlijk hebben we nog geen idee hoe het Ajax sportief zal vergaan.

Dat wist ik aan het begin van seizoen 1997/1998 ook niet. Louis van Gaal was weg, Morten Olsen kwam. Ajax raakte in relatief korte tijd een groot deel van de succesvolle 1995-formatie kwijt. Een buslading nieuwe spelers kwam, zoals de voor mij onbekende voetballers Sunday Oliseh, Shota Arveladze, Benni McCarthy en Andrzej Rudy. Ik had geen idee wie het waren.

Daar bleef het niet bij. Ook Dean Gorré, Gerald Sibon en Ole Tobiasen werden aangetrokken. Dat gold eveneens voor Froyáan Ledezma, eigenlijk de enige van het hele stel die totaal geen rol heeft gespeeld. Michael Laudrup kwam ook. Een grote naam. Dat was wel lekker.

Toen werd in eerste instantie – zoals nu ook gebeurt – gesproken over een vreemdelingenlegioen. Dat is vrijwel altijd negatief bedoeld, maar als de resultaten goed zijn, is het ineens geen probleem meer. Zo ook in 1997. Arveladze, Oliseh en (toet, toet, boing, boing) Benni waren vliegensvlug helden in Amsterdam. 

Het kan – zoals we vorig seizoen zagen – volledig misgaan, maar het kan net zo goed als een prachtige puzzel in elkaar passen.

De overgebleven oude garde met De Boertjes, Richard Witschge, Jari Litmanen, Danny Blind en Edwin van der Sar zag dat het goed was. In deze ploeg zat meer dan voldoende Ajax-DNA. Persoonlijk beleefde ik dan ook een van mijn mooiste seizoenen als Ajaxsupporter. Niemand wist aan het begin van het voetbaljaar dat het allemaal zo goed in elkaar zou vallen.

Dat weten we anno nu ook niet. Ik heb geen idee hoe Chuba Akpom het gaat doen. Nieuwsgierig ben ik wel. Dat geldt ook voor Josep Sutalo, Carlos Forbs, Gastón Ávila, Anton Gaaei, Jakov Medic, Benjamin Tahirovic, Diant Ramaj en Georges Mikautadze. Wie van deze mannen zien we terug in de basis als Ajax over een paar weken thuis speelt tegen Feyenoord?

Ik zeg eerlijk dat ik geen van deze spelers goed kende voor ze in verband werden gebracht met Ajax. Net zomin als dat ik wist wie die verrassingen in 1997 waren. Ik laat me graag verwonderen. Ik ben nieuwsgierig. Niet alleen naar de nieuwelingen, maar vooral ook naar de (verdere) ontwikkeling van Jorrel Hato, Silvano Vos, Mika Godts, Brian Brobbey, Kenneth Taylor en Jay Gorter als doelman van het eerste elftal. En blijft Davy Klaassen in Amsterdam? En blijven ze in Amsterdam ook kijken naar eigen talent?

Wel lijkt er – in tegenstelling tot vorig seizoen – veel beter te worden nagedacht over wat de ploeg nodig heeft. Het definitieve Ajax zagen we nog niet. Veel spelers moeten nog worden ingepast. Het kan – zoals we vorig seizoen zagen – volledig misgaan, maar het kan net zo goed als een prachtige puzzel in elkaar passen. Ik heb geen glazen bol. Niemand heeft die. Bij De Telegraaf weet de chef voetbal echter op voorhand al dat Ajax matig heeft ingekocht. Misschien krijgt de krant gelijk. Misschien ook niet.

Het is simpelweg nog veel te vroeg daar een zinnig woord over te zeggen. Zullen we het even de tijd geven en pas dan de balans opmaken?