• Check onze podcastspecial over dertig jaar SV Ajax!

Van Praag zijn eerste idee bij SV Ajax was dat de kaartverkoop beter kon worden gereguleerd, aangezien dit richting de Uefa Cup-finale niet optimaal was gegaan. Zelf had ik het geluk om tien (zoveel mocht je er toen kopen!) kaarten voor mijn vrienden en mijzelf te bemachtigen. Dat ging in alle drukte bij de kaartverkoop aan de Stadszijde bij de stadionkassa’s in De Meer.

Het waren echter wel kaartjes voor vak SS, in plaats van voor ‘ons’ vak TT. Voorafgaand aan de finale besloten we over een zo’n veertig meter hoge balk bovenin het stadion naar het door ons geliefde vak te lopen. Het stadion was in zo’n staat dat het beton tijdens het lopen gewoon afbrokkelde. Soms word ik 's nachts nog wel eens badend in het zweet wakker van deze actie.

Naast het reguleren van kaartverkoop, wilde Van Praag ook op een actieve manier gaan bouwen aan de grootste fanclub van Nederland. Beide is inmiddels ruimschoots gelukt. Onze vereniging is na dertig jaar echter niet alleen meer op aarde voor deze zaken. Nee, we zijn veel meer dan dat!

We proberen dagelijks supporters dichterbij Ajax te brengen en Ajax dichterbij zijn supporters. Dit gebeurt inmiddels met een professionele organisatie, die de collectieve belangen vertegenwoordigt van alle Ajacieden, met onze leden in het bijzonder. We zijn dan ook veel dank verschuldigd aan ons erelid Van Praag en alle andere betrokkenen die met onze oprichting duidelijke ‘zieners’ waren.

Iedereen heeft wel zijn of haar herinneringen bij bepaalde wedstrijden. Er is immers niets mooier dan supportersverhalen.

Inmiddels hebben wij als vereniging met Ajax in dertig jaar tijd vele hoogte- en dieptepunten meegemaakt. Op sportief vlak zijn er bijvoorbeeld twaalf landstitels, negen KNVB-bekers, een Uefa Cup, een Champions League, een Europese supercup, een wereldbeker en negen Johan Cruijffschalen gewonnen.

Natuurlijk waren er ook dieptepunten, zoals een periode van prijzendroogte waarin er geen enkele trofee werd gewonnen. Een periode waar iedereen bestuurlijk over elkaar heen rolde. Een eeuwfeest wat op z’n zachts gezegd geen feestseizoen was. Onze eigen vereniging die ook niet altijd op-en-top draaide. En helaas zijn we in de afgelopen dertig jaar echte Ajacieden in onze nabije omgeving verloren. Ook deze mensen vergeten wij nooit. Eens Ajacied, altijd Ajacied. 

Een verhuizing van De Meer naar de Amsterdam Arena, welke inmiddels Johan Cruijff Arena heet, was onvermijdelijk. Uiteindelijk gingen we als supporters ondanks alle emoties mee naar ons nieuwe huis. Iedereen heeft wel zijn of haar herinneringen bij bepaalde wedstrijden. Er is immers niets mooier dan supportersverhalen rondom een bepaald duel. Dat is dé passie voor Ajax.

Mijn mooiste herinneringen? Dan kom ik al snel uit bij 15 mei 2011, het hakje van Rafael van der Vaart en het hooghouden van Richard Witschge tegen Feyenoord. Zo zijn er nog wel een aantal verhalen te bedenken. Toch wil ik twee andere momenten benoemen, die zich niet tijdens een wedstrijd afspeelden.

Allemaal dingen om trots op te mogen zijn. Met dank aan iedereen die bij ons actief is en is geweest.

Allereerst wil ik stilstaan bij het afscheid van Louis van Gaal als trainer. Op het moment dat het liedje Don’t Speak van No Doubt door de speakers knalde, hield ik het niet meer droog. Het geluk van die jaren daarvoor, het verdriet vanwege het afscheid van een toptrainer en de onzekerheid die voor ons lag. Het kwam allemaal bij elkaar.

Het tweede moment staat in het teken van de vernoeming van het stadion naar Johan Cruijff. Hij is net zoals bij vele van jullie mijn held en inspirator. Niemand anders verdiende het meer dan hij om onze stadionnaam te dragen. Ik zie nog hoe de kinderen van de toen kort daarvoor overleden Eberhard van der Laan samen met Frank Rijkaard de onthulling deden. Het stadion kreeg mede door deze gebeurtenissen en al die verhalen een ziel.

Terug naar onze vereniging. Naast alle wedstrijdactiviteiten rondom wedstrijden – denk aan ballenjongens en -meisjes, mascottes, Lucky, vaandeldragers en Fun Games – organiseerden we als vereniging ook veel andere evenementen. Daarnaast reiken we nog steeds elk jaar de Rinus Michels trofee uit aan de door jullie verkozen Ajacied van het Jaar.

Allemaal dingen om trots op te mogen zijn. Met dank aan iedereen die bij ons actief is en is geweest. Graag wil ik langs deze weg alle Ajacieden bedanken die in de afgelopen dertig jaar lid zijn geworden. Daarnaast wil ik een groep in het bijzonder uitlichten: onze vrijwilligers. Of het nu om helpen bij evenementen ging, of zitting nemen in bestuursfuncties. Niks was jullie teveel. Dank daarvoor!

Ook na dertig jaar is dit mijn club, mijn ideaal. Dit is de mooiste club van allemaal. Hier ligt mijn hart, mijn vreugde, mijn verdriet. Het kan dooien, het kan vriezen. We kunnen winnen of verliezen. Maar een betere club dan deze is er niet.

Wij zijn Ajax!

Check onze podcastspecial over dertig jaar SV Ajax!